دانشمندان پلاستیک گیاهی ساختند که سرطان زا نیست و 97 درصد آن در طبیعت تجزیه می شود
محققان دانشگاه کالیفرنیا (UC) در سن دیگو یک پلیمر گیاهی – که پلاستیک زیستی نیز نامیده می شود – از جلبک ها ساختند و دریافتند که 97 درصد آن در مدت 200 روز در محل های دفن زباله زیست تخریب می شود.
این تیم همچنین فاش کرد با یک گروه مهندسی برای استفاده از پلاستیک های زیستی در تولید قاب های تلفن همراه، همکاری کرده است.
میکروپلاستیک ها قطعات کوچکی از محصولات پلاستیکی معمولی هستند که در شریان ها، ریه ها و جفت یافت می شوند و تجزیه آنها 100 تا 1000 سال طول می کشد.
میکروپلاستیک ها اخیرا به دلیل شیوع و فراوانی در زندگی روزمره ما مورد توجه قرار گرفته اند.
این ذرات ریز تقریبا در تمام نقاط جهان یافت شده اند.
در سال 2016، سه استاد دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو تصمیم گرفتند جلبک ها را به سوخت تبدیل کنند، که منجر به ساخت کفش پلی اورتان زیست تخریب پذیر در سال 2022 شد.
تیم پژوهشی برای آخرین تحقیقات خود، پلیمرهای گیاهی را به صورت ریز ذرات آسیاب کردند و از سه ابزار اندازه گیری برای آزمایش اینکه آیا میکروب های موجود در کمپوست مواد را تجزیه می کنند یا خیر، استفاده نمودند.
آنها از یک ابزار سنجش مقدار دی اکسید کربن (C02) در هنگام تجزیه مواد استفاده کرده و دریافتند که 100 درصد با استانداردهای صنعتی برای تجزیه زیستی مطابقت دارد. استاندارد صنعت برای تجزیه زیستی این است که محصول باید حداقل تا 90 درصد در کمتر از شش ماه تجزیه شود.
در مرحله بعد، تیم میکروپلاستیک های مبتنی بر جلبک خود را با میکروپلاستیک های مبتنی بر نفت با استفاده از روش شناورسازی آب مقایسه کردند.
از آنجایی که پلاستیک ها شناور هستند، می توان آن ها را به راحتی از سطح آب جدا کرد. محققان هر دو نوع پلاستیک را پس از بازه های زمانی 90 و 200 روزه بررسی کردند، اما در پایان آزمایش، تقریبا همه میکروپلاستیک‌های مبتنی بر نفت بازیابی شدند. در همین حال، محققان تنها 32 درصد از میکروپلاستیک های گیاهی را پس از 90 روز و سه درصد را پس از 200 روز بازیابی کردند، به این معنی که 97 درصد از مواد آزمایشی تجزیه شده بودند.
مرحله آخر شناسایی وجود مونومرها – ذرات ریز تشکیل دهنده پلاستیک – بود تا بررسی شود که پلیمر دوباره به مواد اولیه گیاهی که برای ساخت آن استفاده می شد تجزیه شده است.
استفن میفیلد، یکی از نویسندگان مقاله، استاد دانشکده علوم زیستی و یکی از بنیانگذاران Algenesis، می گوید: این ماده اولین پلاستیکی است که میکروپلاستیک ایجاد نمی کند.
این کشف گامی مهم در جهت از بین بردن مقدار میکروپلاستیک های سمی بالقوه ای است که می توانند باعث حملات قلبی، سرطان های خاص، مشکلات باروری و زوال عقل شوند.
