بهترین روش کاهش خشم چیست؟
به نظر می رسد که هنگام خشمگین بودن، خالی کردن خشم منطقی باشد. رویکرد مرسوم نشان می دهد که بروز دادن خشم می تواند به کاهش آن کمک کند. اما این معروف ترین استعاره نیست، بر اساس بررسی فراتحلیلی جدید، محققان دانشگاه اوهایو مجموعه ای از 154 پژوهش در مورد خشم را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.آنها شواهد زیادی مبنی بر اینکه بروز دادن خشم به کاهش آن کمک کند نیافتند. در برخی موارد، ممکن است افزایش خشم را تشدید کند.
البته این بدان معنا نیست که خشم باید نادیده گرفته شود. باید دلیل عصبانی شدن مان را درک کنیم و مشکلات اصلی را رفع کنیم. همچنین اعتبارسنجی عاطفی، یک مرحله مهم برای پردازش احساسات است. مطالعه نشان می دهد که بسیاری از افراد سعی می کنند با فعالیت های بدنی، خشم را از خود طرد کنند که ممکن است برای سلامتی آنها مفید باشد. تیم تحقیقات یارائه دهنده نظریۀ دو عاملی شاختر-سینگر اذعان می کند که خشم (و تمام احساسات دیگر) یک پدیده دو بخشی است، که هر کدام شامل یک جزء فیزیولوژیک و یک جزء شناختی هستند.
تحقیقات قبلی اغلب بر زاویه شناختی متمرکز بوده اند. به گفته کجاویک و بوشمن، بررسی علائم رفتاری-شناختی می تواند به افراد کمک کند تا معانی ذهنی خشمشان را تنظیم کنند. تحقیق آنها فعالیت هایی را مورد بررسی قرار داد که سطح تحریک پذیری را افزایش یا کاهش می دادند، از بوکس ، دویدن، موتور سواری تا تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا.
آنها متوجه شدند که فعالیت های آرام بخش در عرصه های مختلف، خشم را کاهش می دهند، بدون توجه به متغیرهای دیگر مانند روش آموزش یا ویژگی های شرکت کنندگان. فعالیت های کاهش دهنده مؤثرشامل یوگای آهسته، مدیتیشن، آرامش عضلانی، تنفس عمیق و استراحت بودند.
متوجه شدیم که آرامش عضلانی و آرامش روحی به طور کلی ممکن است تاثیری مشابه تکنیک های آگاهی بخشی و مدیتیشن در کاهش خشم داشته باشند. یوگا ممکن است بیشتر از مدیتیشن و آگاهی بخشی تحریک آمیز باشد و تاثیر زیادی در کاهش خشم دارد. به جای تلاش برای بروز خشم، محققان توصیه می کنند که با کاهش سطح تحریک پذیری، خشم را زیر فشار قرار دهیم. تکنیک های آرام بخشی اثبات شده برای کاهش تنش، می تواند سوخت فیزیولوژیکی خشم را نیز از بین ببرند.
برخی فعالیت های بدنی که سطح تحریک پذیری را افزایش می دهند، ممکن است برای قلب خوب باشند اما بهترین راه برای کاهش خشم محسوب نمی شوند. بوشمن می گوید: واقعا این یک مبارزه است زیرا افراد خشمگین می خواهند خشم خود را بروز دهند، اما تحقیقات ما نشان می دهد هر حس خوبی که از رها کردن خشم به دست می آید، در واقع خشونت را تقویت می کند.
برخی مطالعات نشان داده اند که روش هایی مثل نوشتن درباره عامل خشم آور یا صحبت کردن در مورد آن می توانند موثرتر از خالی کردن خشم بدون توجه به علت آن باشند. بنابراین می توان گفت خالی کردن خشم می تواند در کوتاه مدت شدت خشم را کاهش دهد اما برای کنترل بهتر و پایدار خشم، استفاده از راهکارهای دیگر نیز الزامی است. برخی مطالعات حاکی از آن است که در بلندمدت، روش هایی مثل مدیریت استرس و آموزش مهارت های عاطفی می توانند از خالی کردن خشم موثرتر باشند.
