ارتباط مستقیم ظاهر جوان تر در پیری با تجربیات مثبت در طول عمر
تحقیقی که در مجله «روان‌شناسی و پیری» منتشر شد، نشان داد افراد مسنی که نسبت به همسالان خود جوان تر نشان داده می شوند، به طور کلی تجربه های مثبت تری از پیری دارند، در حالی که افرادی که خود را مسن تر نشان می دهند، تجربه معکوسی دارند. نشانه های مشخص پیری مانند تغییر رنگ مو، پوست، اغلب روی دیدگاه دیگران نسبت به سن ما تاثیر می گذارد. این ویژگی ها به همراه هنجارهای اجتماعی و تجربیات شخصی باعث طبقه بندی افراد به فرد «مسن» می شود که می تواند به طور قابل ملاحظه‌ای بر روابط اجتماعی و کیفیت زندگی آنها تاثیر بگذارد.
همچنین ارتباطی بین ظاهر پیر و نتایج مرتبط با سلامتی وجود دارد که نشان می دهد، ظاهر مسن تر داشتن می تواند، حتی به طور غیرمستقیم، بر سلامت، به ویژه در میان جمعیت مسن تاثیر بگذارد.داده‌های مورد استفاده در این مطالعه که به طور عمومی از ناحیه دانشگاه میشیگان در دسترس قرار گرفته و در دسامبر 2019 جمع‌آوری شده است. جامعه آماری این نظرسنجی از پنل آنلاین نالج پنل تشکیل شده که نمونه‌ای احتمالی از جمعیت بالغ آمریکا را نشان می دهد.
کل 2006 نفر در سنین 50 تا 80 سال در این مطالعه تجزیه و تحلیل شدند. ظاهر پیر از طریق یک سوال سنجش شد و در آن شرکت کنندگان خود را با همسنان خود مقایسه می کردند. مولفه جوان تر جلوه دادن خود توسط مقیاس لیکرت چهاردرجه‌ای اندازه‌گیری شد. تجارب پیری نیز با استفاده از مقایسه های ویژه‌ای برای جنبه‌های مثبت و منفی پیری که از طریق بررسی تخصصی مورد تایید قرار گرفته بودند، اندازه‌گیری شد. اطلاعات جمعیت شناختی گسترده‌ای از جمله سن، جنسیت، نژاد و درآمد نیز جمع‌آوری شد.
محققان جولی اوبر الن و همکارانش به این نتیجه رسیدند که دیدگاه‌ها در مورد ظاهر پیر ارتباط معنی داری با تجربه مثبت و منفی از دوران پیری دارد. پژوهشگران مشاهده کردند که سرمایه‌گذاری در جلوه دادن خود به صورت فردی جوان تر می تواند به تجربه مثبت در پیری کمک کند. به طور خاص، افرادی که بیشتر در جلوه‌هایی مانند رژ لب، کرم‌های ضد پیری و ورزش سرمایه‌گذاری می کردند، تجربه‌های مثبت‌تری از پیری گزارش دادند.
همچنین، ارتباط بین ظاهر جوان تر و وضعیت سلامت نیز مشاهده شد. به طور خاص، افرادی که خود را جوان تر از همسالان می دیدند، علائم کمتری از بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی-عروقی و دیابت نشان می‌دادند.
این یافته‌ها نشان می دهد ظاهر پیر می تواند به طور غیرمستقیم بر سلامت و تجربه پیری افراد تاثیر بگذارد و باید اهمیت بیشتری در برنامه‌ریزی بهداشتی داشته باشد.
باید اشاره کنم که سرمایه‌گذاری در جلوه دادن جوان تر خود اثرات دیگری هم داشت و با هم تجربه‌های مثبت و منفی پیری رابطه داشت که نشان دهنده پیچیدگی فشارهای مرتبط با حفظ ظاهر جوان است.عوامل جمعیت شناختی اجتماعی مانند سن، جنسیت و درآمد نیز تاثیر داشتند و گروهای سنی جوان‌تر و زنان سرمایه‌گذاری بیشتر در جلوه دادن خود به صورت فرد جوان‌تر را گزارش می دادند.
به طور کلی می توان نتیجه گرفت ظاهر جوان تر داشتن با تجربه مثبت در پیری و وضعیت بهتر سلامتی در میان افراد مسن مرتبط است. عواملی مانند سن، جنسیت و درآمد نیز بر دیدگاه فرد از پیری تاثیر می گذارند.این نتایج آگاهی ما را از ارتباط میان دیدگاه‌های اجتماعی در مورد پیری و تجربه شخصی آن افزایش می‌دهد.
