شکسته شدن رکورد کمترین میزان طلاق در کانادا در پنجاه سال گذشته
نصف ازدواج ها با طلاق خاتمه می یابند. این آمار قدیمی و نادرست که تقریباً به عنوان یک هشدار در طول چند دهه مطرح می شد تاثیر زیادی بر تصمیم ازدواج جوانان گذاشت. حال یک گزارش جدید مجدداً این فرضیه را تغییر داد. نرخ های طلاق از اوایل دهه 1990 کاهش یافته و به پایین ترین سطح خود در 50 سال گذشته رسیده است.
نرخ طلاق در سال 2020 به 5.6 برای هر 1000 زوج رسید که پایین ترین آمار از سال 1973 بوده است. در سال 1991 این نرخ 12.7 بود. هر چند همزمان تعداد کمتری ازدواج نیز ازدواج کرده بودند. تنها 44 درصد افراد بالای 15 سال در سال 2021 ازدواج کرده بودند درحالیکه این آمار در سال 1991 برابر با 54 درصد بود. حداقل سن ازدواج در کانادا از سال 2015 برابر 16 سال بوده است. همچنین کاهش میزان طلاق به این معنی نیست که زوج هایی که با هم زندگی می کنند هم از هم جدا نمی شوند. در سال 2021، بیش از یک پنجم (22.7 درصد) از زوج هایی که در کانادا با هم زندگی می کردند رابطه شان غیررسمی بود- و وقتی این روابط پایان می یابد در آمار طلاق ثبت نمی شود.
عشق و ازدواج؟
در طول 100 سال گذشته، درصد زوج‌ها در کانادا تقریباً یکسان مانده است. از آنجایی که اداره آمار کانادا داده‌های خانوار را جمع‌آوری می‌کند، رابطه زوجیت را به صورت افرادی تعریف می‌کند که با هم زندگی می‌کنند. طلاق در کشور کانادا از سال 1968 آغاز شد، زمانیکه اولین قانون فدرال طلاق تصویب شد و در اواخر دهه 1980 اوج گرفت، زمانی که اصلاحی بر روی قانون طلاق تصویب شد که دریافت طلاق را آسان‌تر می‌کرد.
جوانان نیز کمتر ازدواج می‌کنند و بیشتر ترجیح می‌دهند به صورت غیررسمی زندگی کنند. در سال 2021، تقریباً هشت زوج از ده زوج 20 تا 24 ساله‌ای که در رابطه زوجیت بودند- زندگی مشترک شان را به صورت غیررسمی آغاز کرده بودند. افزایش ترجیح جوانان به زندگی غیررسمی نشان‌دهنده تغییر الگوی ارزش‌های اجتماعی درباره ازدواج است. آمارهای مربوط به روابط غیررسمی، کنار آمارهای طلاق می‌تواند تصویر دقیق‌تری از وضعیت روابط جفتی در کانادا ارائه دهد.
با توجه به افزایش روند روابط غیررسمی، پیامدهای حقوقی جدایی این زوج‌ها نیز باید مورد توجه قرار گیرد. جمع‌آوری داده‌های مربوط به نحوه خاتمه روابط غیررسمی و علل آن می‌تواند برای طراحی سیاست‌های بهتر خانواده مفید باشد. در نهایت باید گفت نباید لزوماً به طلاق به عنوان یک موضوع منفی نگاه کنیم. بله ممکن است برای افراد درگیر آسیب‌زا باشد اما برای جامعه به طور کلی چیز بدی نیست. ما در یک جامعه زندگی می‌کنیم که توانایی انتخاب مردم را ارج می‌نهد. اجبار کردن مردم برای ماندن در روابطی که در آنخوشحال نیستند بدتر از اجازه دادن به آنها برای جدا شدن است.
