سال گذشته ۲۳هزار کانادایی در صف درمان جان باختند
گزارش تازهٔ SecondStreet.org یک تصویر تکان‌دهنده از وضعیت سیستم درمانی کانادا نشون میده:
در یک سال گذشته، بیش از ۲۳٬۷۰۰ کانادایی قبل از آنکه نوبتشان برای عمل یا تشخیص برسد، جانشان را از دست داده‌اند.
این فقط «یک عدد» نیست—این‌ها آدم‌هایی بودن با خانواده، برنامه، امید و زندگی.
در اُنتاریو به‌تنهایی، بیش از ۱۰٬۶۰۰ نفر در صف انتظار فوت کردند.
نکتهٔ دردناک‌تر؟ بیش از ۹٬۱۰۰ نفر حتی یک اسکن تشخیصی ساده هم دریافت نکردند؛ یعنی پیش از آنکه اصلاً بفهمند مشکلشان چیست، از دنیا رفتند.
بودجهٔ سلامت هر سال رکورد می‌شکند…
اما صف‌های انتظار برای قلب، سرطان، مفصل، آب‌مروارید، ام‌آر‌آی، سی‌تی‌اسکن و حتی جراحی‌های «غیر اورژانسی» روزبه‌روز طولانی‌تر می‌شود.
خیلی از این مرگ‌ها قابل پیشگیری بودند—اگر فقط سیستم سریع‌تر عمل می‌کرد.
این بحران فقط یک «چالش پزشکی» نیست؛ یک مسئلهٔ انسانی و اخلاقی است.
وقتی مردم در یکی از ثروتمندترین کشور‌های دنیا به‌خاطر نوبت نرسیدن می‌میرند، یعنی زمان اصلاحات جدی خیلی وقت است که رسیده.
در سکوت، جان‌ها از دست می‌روند…
و این آمار فقط نوک کوه یخ است.
