وقتی شغل تمام‌وقت برای اجاره خانه در تورنتو کافی نیست
تورنتو، شهری که روزی نماد فرصت بود، اکنون برای بسیاری به میدان نبرد اقتصادی تبدیل شده است؛ جایی که حتی با کار تمام‌وقت، داشتن یک آپارتمان یک‌خوابه به رویایی دوردست بدل شده. طبق گزارش جدید شرکت املاک Zoocasa، برای اینکه یک فرد بتواند بدون فشار مالی و با معیار معمول یعنی صرف حداکثر 30 درصد درآمد برای اجاره، زندگی کند، باید ساعتی 44.13 دلار درآمد داشته باشد. یعنی سالانه بیش از 86 هزار دلار.
این رقم دو و نیم برابر حداقل دستمزد جدید انتاریو است که تنها 17.60 دلار در ساعت است. حتی با توجه به کاهش جزئی قیمت اجاره و تخفیف‌هایی که برخی مالکان در ماه‌های اخیر ارائه داده‌اند، واقعیت تلخ پابرجاست: حداقل دستمزد هیچ نسبتی با هزینه واقعی زندگی ندارد.
در حال حاضر، میانگین اجاره یک‌خوابه در تورنتو 2295 دلار در ماه است. خارج‌شدن از مرکز شهر نیز تفاوت بزرگی ایجاد نمی‌کند. در اوکویل، میسیساگا و حتی سادبری، برای تأمین هزینه اجاره، باید درآمدی بین 41 تا 43 دلار در ساعت داشت که همچنان بیش از دو برابر حداقل دستمزد است.
وضعیت در ونکوور و نورت ونکوور حتی بحرانی‌تر است؛ جایی که برای یک زندگی نسبتاً راحت نیاز به دستمزدی حدود 48 تا 49 دلار در ساعت وجود دارد.
اما اگر رویای خرید خانه در سر دارید، تصویر حتی تاریک‌تر می‌شود: تحلیل‌ها نشان می‌دهد برای پرداخت یک وام مسکن معمولی باید بیش از 200 هزار دلار درآمد سالانه داشت.
در این میان، راه‌حل ساده‌ای مثل «کاهش قیمت‌ها» نیز پیچیده است؛ زیرا بسیاری از مالکان کوچک نیز در آستانه زیان قرار دارند و حذف آن‌ها تنها میدان را برای شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری بازتر می‌کند.
