اپلیکیشنهای دوستیابی سلامت روان شما را به خطر میاندازند

اپلیکیشنهای دوستیابی زندگی عشقی را به تجربهای سریع، قابل جستجو و همیشه در دسترس تبدیل کردهاند. آنچه پیشتر وابسته به ملاقاتهای تصادفی یا معرفی دوستان بود، اکنون با هزاران پروفایل و سوایپ سریع جایگزین شده است. این تغییر فرصتهای زیادی ایجاد کرده، اما روانشناسان و پژوهشگران درباره پیامدهای احساسی آن هشدار میدهند.
متخصصان معتقدند طراحی این پلتفرمها بیشتر از تغییر رفتار اجتماعی، سلامت روان کاربران را هدف گرفته است. الگویی که آنها «حلقه دوپامین» مینامند، سوایپ را شبیه قمار یا ماشین اسلات میکند؛ هر سوایپ میتواند پاداش کوتاهمدت دوپامینی ایجاد کند، اما هنگامی که اتفاقی نمیافتد، ناامیدی شدیدی به دنبال دارد. این چرخه افراد را وادار میکند ساعتها به جستجو بپردازند و باعث افزایش اضطراب، خستگی روانی و گرایش به استفاده اجباری شود.
همچنین رد شدن مکرر، گُستینگ یا قطع ناگهانی ارتباطات، خستگی احساسی و کاهش اعتمادبهنفس ایجاد میکند. روانشناسان هشدار میدهند که ردهای مکرر و گستینگ میتواند احساس نامطلوب بودن و شکست شخصی را تقویت کند و گاهی منجر به ترک کامل اپها شود.
علاوه بر این، مدل کسبوکار این اپها طوری طراحی شده که کاربران را به فعالیت مستمر وادار کند، نه برقراری روابط پایدار. ویژگیهای پولی که وعده دیده شدن بیشتر میدهند، کاربران را بیشتر درگیر میکنند بدون آنکه نتیجه واقعی بهبود یابد. این موضوع به ویژه برای جوانان خطرناک است، زیرا اعتمادبهنفس و تصویر خود را به بازخورد سریع آنلاین گره میزنند و مهارتهای ارتباط حضوری کاهش مییابد.
متخصصان توصیه میکنند محدودیتهای روشن برای استفاده از اپها تعیین کنید، اعلانها را خاموش کنید، زمان روزانه را محدود کنید و در مواقع استرسآور از سوایپ خودداری کنید. دورههای «دیجیتال دیتوکس» و تمرکز روی اهداف مشخص، همراه با فعالیتهای حضوری مانند ورزش و گروههای اجتماعی، راههایی سالم برای حفظ اعتمادبهنفس و سلامت روان ارائه میدهند.