چرا بعضی افراد بعد از روابط اجتماعی احساس خستگی شدید میکنند

نوشته اوسیانا تپفنهارت: قبل از سال ۲۰۲۰، من آدم خیلی اجتماعیتری بودم. معاشرت با دیگران بهم انرژی میداد. با ارتباط گرفتن زندگی میکردم. ولی دوران پاندمی همهچیز رو تغییر داد. مجبور شدم سرعت زندگیم رو کم کنم و همین باعث شد اون انرژی اجتماعی از بین بره، یا حداقل من اینطور یادمه.
تو دوران قرنطینه، یهسری عادتها توی من شکل گرفت که باعث شدن بیرون رفتن و شرکت در جمعها برام سختتر و خستهکنندهتر بشه. این عادتها، بهخصوص اونهایی بودن که بیشتر از همه لذت معاشرت رو ازم گرفتن.
استفاده از سکوت بهعنوان “زمان خودم”
قبلاً وقتی همهجا ساکت بود، برام یعنی وقت انجام کارهاست. باید تمیز میکردم، غذا درست میکردم یا مینوشتم. سکوت یعنی کار و وظیفه، نه آرامش. ولی با شروع پاندمی، یاد گرفتم از سکوت لذت ببرم و اون رو وقف خودم کنم. بعد از مدتی، برگشتن به دنیای شلوغ برام سخت شد.
در ارتباط بودن با آدمهای انرژیبر
بعضیها انگار فقط برای گرفتن انرژی از بقیه زندهان. مدام حرفای سنگین میزنن، بحثهای سیاسی راه میندازن، یا داستانهای ناراحتکننده تعریف میکنن. ارتباط با اینجور آدمها ، واقعاً فرسایشی میشه.
نادیده گرفتن مرزهای شخصی
وقتی اطرافیانت مدام از حد خودشون فراتر میرن و تو هم اجازه میدی، کاملاً طبیعیه که احساس خستگی و بیانرژی بودن داشته باشی. حفظ نکردن مرزها، مخصوصاً در روابط اجتماعی، میتونه یکی از مهمترین دلایل تخلیه انرژی باشه.
پذیرش بیش از حد انتقاد
بعضیها انگار همیشه در معرض قضاوت و انتقاد قرار دارن از هر طرف، توسط هر کسی. این احساس که انگار همه دائم دنبال ایراد گرفتن هستن، بسیار فرساینده است. خستگی روانی ناشی از چنین فضایی کاملاً قابل درکه.
غرق شدن در اخبار و محتوای منفی
نشستن و خوندن خبرهای منفی پشت سر هم، حتی اگه بهظاهر کاری انفرادی باشه، مستقیماً روی حال و هوای ما تأثیر میذاره. وقتی مدام چیزای ناراحتکننده میخونی، بهمرور نسبت به آدمها و دنیا بدبینتر میشی، و همین باعث میشه ارتباطات اجتماعی برات خستهکننده بشن.
همیشه میزبان بودن
میزبان بودن همیشه به نظر کار هیجانانگیزی میاد، ولی حقیقت اینه که بیشتر وقتت صرف آمادهسازی، پذیرایی و هماهنگ کردنه. اگه همیشه میزبان جمعهستی، احتمالاً کمتر لذت معاشرت رو حس میکنی و بیشتر درگیر انجام کارهایی هستی که مثل وظیفه به نظر میرسن.
بازی کردن نقش دستگاه خودپرداز (ATM)
اگه هر بار بیرون میری، توی پرداخت خرجها تنها میمونی یا باید سهم بقیه رو هم بدی چون “یکی کیف پولش رو فراموش کرده”، پس داری بیش از حد برای دیگران خرج میکنی، چه مالی، چه احساسی. این عادت در بلندمدت واقعاً خستهکننده است و باعث میشه احساس کنی دارن ازت سوءاستفاده میکنن.