چیزهایی که قبلاً باعث شرمندگی بودند، اما حالا نشانه سلامت روان و رشد فردیه
زمانی بود که بعضی رفتارها یا احساسات باعث قضاوت دیگران می‌شد. اما امروز با آگاهی بیشتر درباره سلامت روان، خیلی از این موارد نه تنها طبیعی، بلکه نشونه بلوغ عاطفی و خودآگاهی محسوب می‌شن.
نه گفتن بدون احساس گناه
خیلی‌ها به‌خاطر ترس از ناراحت کردن دیگران یا برای جلب رضایت بقیه، نمی‌تونستن نه بگن. این طرز فکر حالا در حال تغییره. نه گفتن یعنی شناختن حد و مرزهای خودت و احترام گذاشتن به وقت و انرژی‌ت. این یعنی مراقبت از خود، نه خودخواهی.
رفتن به روان‌درمانی
روان‌درمانی دیگه فقط برای «آدم‌های مشکل‌دار» نیست. حالا آدم‌ها بیشتر از همیشه دنبال شناخت خودشونن. مراجعه به درمانگر، مثل رفتن به دکتر برای سلامتی بدنه؛ کاری برای رشد شخصی و مراقبت از ذهنه.
تنها زندگی کردن
قبلاً تنها بودن رو نشونه تنهایی یا شکست می‌دونستن، اما حالا تبدیل شده به فرصتی برای شناخت بهتر خود، استقلال و ساختن فضایی مخصوص به خودت. زندگی تنها بهت این اجازه رو می‌ده که اولویت‌هات رو بهتر بشناسی.
تصمیم به بچه‌دار نشدن
تا مدت‌ها مخصوصاً برای زنان، بچه‌دار نشدن تصمیمی عجیب و خودخواهانه به حساب می‌اومد. اما حالا خیلی‌ها با آگاهی کامل انتخاب می‌کنن که والد نشدن هم یک مسیر محترم و ارزشمنده، نه ناتوانی یا خودخواهی.
بی‌پرده صحبت کردن درباره احساسات
احساساتی بودن یا آسیب‌پذیری نشونه ضعف نیست. اتفاقاً کسی که جرات داره احساساتش رو بیان کنه، آدم قوی‌تریه. صحبت کردن درباره ترس‌ها، ناراحتی‌ها یا دغدغه‌ها به سلامت روان کمک می‌کنه و باعث می‌شه کمتر در خودمون فرو بریم.
نیاز به استراحت و زمان شخصی
فرهنگ «همیشه در حال کار بودن» دیگه محبوب نیست. حالا مردم بیشتر به استراحت و آرامش نیاز دارن. استراحت یعنی تجدید انرژی برای ادامه راه، نه تنبلی یا کم‌کاری. این یعنی مراقبت جدی از سلامت روان و جسم.
شاد بودن بابت موفقیت‌های شخصی
تبریک گفتن به خودت برای پیروزی‌های کوچک و بزرگ نه نشونه غروره، نه خودنمایی. این یعنی قدر زحمت‌هایی که کشیدی رو بدونی و به مسیر رشد خودت افتخار کنی. همه موفقیت‌ها ارزش دیده شدن دارن.
