بحران کمبود پزشک خانواده در کانادا: 7 راهکار برای نجات سیستم درمانی
کانادا با کمبود شدید پزشکان خانواده مواجه است. گزارش‌های اخیر نشان می‌دهند که کشور به دست‌کم 23 هزار پزشک خانواده نیاز دارد تا پاسخگوی نیازهای فعلی و آینده باشد. در نبود راه‌حل‌های موثر، شهرداران و شوراهای محلی در رقابتی شدید برای جذب پزشکان به شهرهای خود هستند.
با وجود دشواری‌های این بحران، هفت گزینه راهبردی برای حل آن پیشنهاد شده که هر یک مزایا و معایب خود را دارند:
جذب پزشکان خارجی
پزشکان آموزش‌دیده در خارج از کشور می‌توانند بخشی از مشکل را حل کنند. با این حال، ارزیابی صلاحیت آنان دشوار است و ممکن است حاضر به خدمت در مناطق مورد نیاز نباشند. همچنین این کار ممکن است به زیان کشورهایی باشد که خودشان به پزشک نیاز دارند.
تسهیل تایید صلاحیت پزشکان خارجی ساکن کانادا
بسیاری از پزشکان مهاجر در کانادا، در مشاغل غیرپزشکی فعالیت می‌کنند. ایجاد مسیر سریع‌تر برای ورود آنان به سیستم درمانی، راهی منطقی است، چرا که با محیط کار در کانادا آشنا هستند.
بازگرداندن دانشجویان پزشکی کانادایی از خارج
هزاران کانادایی در کشورهای دیگر مانند ایرلند و استرالیا در حال تحصیل پزشکی هستند. بسیاری از آن‌ها بعد از فارغ‌التحصیلی در همان کشورها ماندگار می‌شوند. برای بازگرداندن آنان، باید ظرفیت دوره‌های تخصصی در کانادا افزایش یابد.
افزایش بهره‌وری پزشکان فعلی
پزشکان وقت زیادی را صرف کارهای اداری می‌کنند. کاهش این وظایف و تمرکز آن‌ها بر درمان مستقیم می‌تواند اثربخشی سیستم را به‌شدت افزایش دهد.
واگذاری بخشی از خدمات به پرستاران و داروسازان
پرستاران و داروسازان می‌توانند بخشی از خدمات اولیه را ارائه دهند. اگر هماهنگی میان تیم‌های درمانی حفظ شود، این روش می‌تواند موثر باشد.
همکاری با دانشگاه‌های پزشکی معتبر خارجی
اگر نتوان ظرفیت آموزش داخلی را به سرعت افزایش داد، باید با دانشگاه‌های خارجی معتبر همکاری کرد تا دانشجویان کانادایی بتوانند به‌راحتی به کشور بازگردند و وارد سیستم درمانی شوند.
افزایش پذیرش در دانشکده‌های پزشکی داخل کشور
راه‌حل منطقی، گسترش آموزش پزشکی در داخل است. با وجود طرح‌هایی برای افزایش تعداد دانشکده‌ها از 18 به 20، تغییر در شیوه پذیرش و آموزش نیز لازم است. برای مثال، برنامه جدید دانشگاه کوئینز در اوشاوا، تمرکز ویژه‌ای بر آموزش پزشکان خانواده دارد.
در پایان، هیچ گزینه‌ای به تنهایی کافی نیست. کانادا باید ترکیبی از این راه‌حل‌ها را با کمک یک هیئت تخصصی کشوری اجرا کند تا یک سیستم درمانی پایدار و قابل اعتماد بسازد، سیستمی که شهروندانش لایق آن هستند.
