افزایش اجاره بها، وام مسکن و گرانی، دغدغه های اصلی رای دهندگان انتاریویی
افزایش سرسام‌آور هزینه‌های زندگی، از اجاره مسکن گرفته تا نرخ‌های نجومی وام مسکن و کمبود مراکز مهدکودک، بسیاری از شهروندان انتاریو را در آستانه فروپاشی مالی قرار داده است.
جو استروترز، 35 ساله از همیلتون، می‌گوید تنها یک خرابی ماشین با بحران فاصله دارد. او برای زنده‌ماندن در روز فقط نان تُست می‌خورد و به باقی‌مانده غذای شب قبل بسنده می‌کند. با وجود سال‌ها سابقه کاری در حوزه فنی، درآمدش کفاف زندگی را نمی‌دهد. افزایش اجاره‌بها در دوران همه‌گیری هم مزید بر علت شده و می گوید: اگر صاحب‌خانه‌ام تصمیم به فروش بگیرد، من بی‌خانمان می‌شوم. هیچ جای دیگری در شهر نمی‌توانم اجاره کنم.”
در همان محله، جسیکا فاست، کاردرمان‌گر و مادر دو فرزند، با بحران دیگری دست‌وپنجه نرم می‌کند: کمبود مهدکودک ارزان و احتمال تمدید وام مسکن با نرخ‌های بالا. او تنها برای یکی از فرزندانش مهدکودک با نرخ 10 دلار در روز یافته، در حالی‌که برای دیگری در صف انتظار بسر می برد. گزینه خصوصی ماهانه 2000 دلار هزینه دارد؛ یعنی معادل یک حقوق کامل.
در برلینگتون، شری کولکارنی، کارمند حوزه فناوری، با وجود خانه‌دار بودن، از فشار مالی شدید می‌نالد. نرخ بهره بالا، اقساط ماهانه و کاهش ارزش ملک، خانواده‌اش را در تنگنای اقتصادی قرار داده است. او می گوید: از اقساط 4500 دلار رسیدیم به 6500 دلار در ماه، که همه‌اش صرف بهره می‌شود، نه اصل وام.
برای این رأی‌دهندگان، مسئله اصلی انتخابات فدرال امسال، نه سیاست خارجی یا مالیات، بلکه سؤالی ساده است: “آیا می‌توانم از عهده مخارج زندگی برآیم؟ پاسخ آن، آینده سیاسی کانادا را رقم خواهد زد.
