کشف بزرگ ضدپیری: دارویی که اثر رژیم غذایی را تقلید می‌کند
قرن‌هاست انسان‌ها در جست‌وجوی راهی برای طول عمر بیشتر هستند. اگرچه کیمیاگران هرگز «اکسیر جاودانگی» را نیافتند، اما دانش امروز ثابت کرده است که کم‌خوردن می‌تواند طول عمر را در بسیاری از حیوانات افزایش دهد. با این حال، رعایت رژیم دائمی برای اغلب مردم دشوار و ناخوشایند است. همین موضوع باعث شد دانشمندان به سراغ داروهایی بروند که بتوانند اثرات زیستی رژیم غذایی را بدون سختی‌های آن تقلید کنند.
در میان این داروها، رپامایسین و متفورمین محبوب‌ترین گزینه‌ها هستند. پژوهش جدید نشان می‌دهد که رپامایسین تقریباً به اندازه کم‌خوردن، عمر را افزایش می‌دهد، اما متفورمین چنین اثری ندارد.
رژیم غذایی محدود از حدود یک قرن پیش، پس از مشاهده طول عمر بیشتر در موش‌های آزمایشگاهی کم‌غذا، به عنوان «استاندارد طلایی» شناخته شد. اما چون رژیم سخت ممکن است هم ناخوشایند و هم بالقوه ناسالم باشد، پژوهشگران بررسی کردند آیا داروهای تقلیدکننده رژیم غذایی می‌توانند همین مزایا را بدون عوارض ارائه دهند.
برای بررسی تأثیر این دو دارو، پژوهشگران داده‌های هزاران مقاله را غربال کردند و 167 مطالعه روی هشت گونه مختلف، از ماهی تا میمون، را تحلیل کردند. نتیجه نشان داد کم‌خوردن همچنان موثرترین روش افزایش طول عمر است، اما رپامایسین فاصله کمی با آن دارد. متفورمین سود مشخصی نشان نداد.
گرچه نتایج امیدوارکننده است، اما محدودیت‌هایی نیز وجود دارد: نتایج در بعضی مطالعات متفاوت بوده، بیشتر شواهد روی جوندگان به‌دست آمده و رپامایسین می‌تواند عوارضی مانند تضعیف ایمنی داشته باشد. اکنون آزمایش‌های انسانی با دوزهای پایین و مقطعی در حال انجام است و نشانه‌های اولیه بهبود شاخص‌های سلامت را نشان می‌دهد.
با وجود پیشرفت‌ها، هنوز زمان آن نرسیده که مردم برای نسخه رپامایسین به پزشک مراجعه کنند. اما این کشف نشان می‌دهد که تغییر یک مسیر مولکولی می‌تواند مزایای کم‌خوردن را تقلید کند. راهی امیدوارکننده برای افزایش سال‌های عمر سالم، بدون فداکردن لذت غذا خوردن.
