پدربزرگ و مادربزرگ آنلاین؛ عشق مجازی، غیبت واقعی
تقریباً همه ما می‌دانیم آنچه در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم، همیشه با واقعیت فاصله دارد. آدم‌ها معمولاً بهترین لحظات زندگی‌شان را به نمایش می‌گذارند و تصویری آرمانی از خودشان می‌سازند. پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هم از این قاعده مستثنی نیستند.
یک مادر جوان به نام «فیلیس» اصطلاح جالبی برای این گروه ساخته است: «پدربزرگ و مادربزرگ فیس‌بوکی». او می‌گوید بسیاری از مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌های نسل بیبی‌بومر در فیس‌بوک مدام درباره نوه‌هایشان پست می‌گذارند، دستاوردهای آن‌ها را برجسته می‌کنند و تصویری ایده‌آل از رابطه‌شان نشان می‌دهند؛ در حالی‌که در زندگی واقعی تقریباً هیچ حضوری ندارند.
این نوع پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها چند ویژگی مشترک دارند. آن‌ها به ندرت زمان واقعی با نوه‌ها می‌گذرانند و بخشی از حلقه حمایتی خانواده نیستند. بعضی حتی به دلیل اینکه کودکان امروز را «لوس و بی‌انضباط» می‌دانند، ترجیح می‌دهند فاصله بگیرند. اما همزمان نمی‌خواهند تصویر یک بزرگ‌تر بی‌تفاوت از آن‌ها شکل بگیرد، پس با پست‌های نمایشی در فضای مجازی کم‌کاری خود را پنهان می‌کنند.
فیلیس نمونه‌ای از تجربه شخصی‌اش را تعریف می‌کند: «مادرم شاید سالی یک بار بچه‌ها را ببیند. همان موقع عکسی می‌گیرد یا حتی از صفحه من برمی‌دارد، بعد در فیس‌بوک می‌گذارد و می‌نویسد: “من عاشق وقت گذراندن با نوه‌هایم هستم.” در حالی که واقعیت خلاف آن است.»
این شکاف میان ظاهر و واقعیت، برای والدین و کودکان آزاردهنده است. والدین می‌بینند که حمایتی از جانب بزرگ‌ترها وجود ندارد، اما در فضای مجازی آن‌ها خود را همراه و عاشق خانواده نشان می‌دهند. کودکان هم متوجه این فاصله می‌شوند و جای خالی رابطه واقعی را احساس می‌کنند.
البته هنوز هم پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های بسیاری هستند که با عشق، وقت و انرژی‌شان را صرف نوه‌ها می‌کنند. اما «پدربزرگ و مادربزرگ فیس‌بوکی» تصویری سطحی و غیرواقعی از این نقش مهم می‌سازند و بیشتر به دنبال لایک و تحسین آنلاین هستند تا حضور واقعی در زندگی خانواده.
