سیگار دوباره مد شده: نماد شورش در عصر بیاعتمادی!
با وجود دههها تلاش گسترده برای کاهش مصرف سیگار، نشانههای بازگشت آن در فرهنگ عمومی و حتی سیاستها دیده میشود. اگرچه مراکز کنترل و پیشگیری بیماریها میگویند نرخ مصرف هنوز افزایش نیافته، اما سیگار کشیدن دوباره به نماد شورش، آزادی شخصی و سبک زندگی بدل شده است.
در دهههای 1990 و اوایل 2000، کمپینهای گسترده بهداشت عمومی توانستند سیگار را از نماد جذابیت و آزادی، به یک تهدید جدی سلامتی تبدیل کنند و مصرف آن کاهش چشمگیری یافت. اما امروز، شاهد بازگشت سیگار به صحنه رسانهای و بصری هستیم. این بازگشت در سایه بیاعتمادی شدید به نهادهای دولتی، پلیس، دانشگاهها، بیمارستانها و مراکز بهداشتی رخ میدهد، در حالی که همزمان تلاشهای جهانی برای مبارزه با سیگار به حاشیه رفته و بودجههای آن کاهش یافته است.
بازگشت سیگار فراتر از یک روند مد است؛ نمادی از نیاز عمیق انسانها به کنترل و عصیان علیه فشارهای روزمره و اضطرابهای محیطی. همانطور که کورت وونهگوت گفته، بسیاری سیگار را «نوعی خودکشی شرافتمندانه» میدانند؛ ابزاری که فرد با آن به اخبار ناپایدار، اخبار مشکوک و خواستههای مداوم جامعه پاسخ میدهد.
جذابیت دوباره سیگار شاید دقیقاً به این دلیل باشد که همه میدانیم چقدر مضر است؛ همین آگاهی آن را به نماد قدرتمند ضد اقتدار تبدیل میکند.
سیگار هیچگاه واقعاً از مد نمیافتد و نشانهای است از شورش و مقاومت در برابر جهان پر از پیامدهای ناخواسته، فشارهای اجتماعی و اضطرابهای بیپایان. در عصر بیاعتمادی، روشن کردن یک سیگار کوچک میتواند بهعنوان اعتراض خام و بیرحم علیه نظم اجتماعی تلقی شود.
با این حال، راهکار سادهای برای کاهش خطر وجود دارد: بازسازی کمپینهای آموزشی و فرهنگسازی برای نسل جدید، همراه با حمایت از سلامت روان و کاهش اضطراب اجتماعی. وقتی افراد ابزارهای سالم برای مدیریت استرس و اعتراض پیدا کنند، دیگر نیازی به دود و شعلههای خطرناک برای احساس کنترل و آزادی نخواهند داشت.
