جملاتی که کودکان غمگین زیاد تکرار می‌کنند
کودکان مثل بزرگسالان توانایی بیان احساسات خود را ندارند. به همین دلیل گاهی با جمله‌هایی ساده یا تکراری ناراحتی‌شان را نشان می‌دهند؛ جمله‌هایی که اگر جدی گرفته نشود، می‌تواند نشانه مشکلات عمیق روحی باشد.
برام مهم نیست
این جمله اغلب نشانه خستگی ذهنی و فرار از فشارهاست، نه بی‌تفاوتی واقعی.
هیچ‌کس منو درک نمی‌کنه
کودکی که بارها نادیده گرفته شده، احساس می‌کند هیچ‌وقت پذیرفته نخواهد شد.
هیچ‌کس منو دوست نداره
بیانگر تنهایی و ناتوانی در برقراری ارتباط است؛ کودکی که دلش برای دوستی واقعی تنگ شده است.
نمی‌تونم از پسش بربیام
علامت درماندگی و نداشتن ابزار کافی برای کنار آمدن با مشکلات است. در این شرایط حمایت و دلگرمی بزرگ‌ترها حیاتی است.
می‌ترسم کمک بخوام
بعضی بچه‌ها فکر می‌کنند درخواست کمک نشانه ضعف است. تجربه‌های منفی باعث می‌شود نیازهایشان را پنهان کنند.
تقصیر منه
کودکانی که خود را مقصر می‌دانند، معمولاً اعتمادبه‌نفس پایینی دارند و در آینده هم بار مسئولیت بیش از حدی را بر دوش می‌کشند.
کاش می‌شد دوباره شروع کنم
این جمله ناشی از انباشته شدن مشکلات است؛ کودک فکر می‌کند تنها راه رهایی، آغاز دوباره است.
نمی‌خوام حرف بزنم
سکوت برای کودک سپری دفاعی است، اما احساسات سرکوب‌شده دیر یا زود دوباره برمی‌گردند.
احساس می‌کنم گم شدم
وقتی کودکی می‌گوید گم شده، یعنی دچار سردرگمی و قطع ارتباط با خودش است. تغییراتی مثل جابه‌جایی یا مدرسه جدید می‌تواند این حس را تشدید کند.
همه‌چیز بی‌معنیه
این جمله نشانه ناامیدی عمیق است. کودک نه از روی تنبلی، بلکه به دلیل شکست‌ها و ناامیدی‌های پیاپی، باور کرده تلاش هیچ فایده‌ای ندارد.
از آینده می‌ترسم
ترس از ناشناخته‌ها برای کودکان غمگین شدیدتر است. تغییر کوچک می‌تواند تهدیدکننده باشد. آن‌ها نیاز دارند والدین با حضور و عشق ثابت، احساس امنیت را به آن‌ها بازگردانند.
