تغییرات سیاستهای کانادا برای پذیرش مهاجران
دولت کانادا به تازگی اعلام کرده است که در راستای تغییرات سیاستهای مهاجرتی خود، قصد دارد تعداد مهاجرانی که در سه سال آینده به این کشور میآیند را به طور قابل توجهی کاهش دهد. بر اساس برنامه جدید، هدفهای پذیرش مهاجران به شرح زیر خواهد بود: در سال ۲۰۲۵، تعداد ۳۹۵,۰۰۰ نفر، در سال ۲۰۲۶، ۳۸۰,۰۰۰ نفر و در سال ۲۰۲۷، ۳۶۵,۰۰۰ نفر تعیین شده است. این کاهش نسبت به هدفهای قبلی که برای سال ۲۰۲۴ معادل ۴۸۵,۰۰۰ نفر بود، نشاندهنده تغییرات عمدهای در سیاستهای مهاجرتی کانادا است
دولت اعلام کرده است که کاهشهای اخیر به منظور کنترل رشد سریع جمعیت در کوتاهمدت انجام میشود. وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا تاکید میکند که این اقدام به کاهش فشارها بر مسکن، زیرساختها و خدمات اجتماعی کمک خواهد کرد و در واقع بخشی از یک برنامه جامع برای دستیابی به رشد پایدار و مدیریتشده در بلندمدت به شمار میآید.
نتایج نظرسنجیهای بینالمللی حاکی از آن است که بهطور کلی، کانادا در مقایسه با شهروندان سایر کشورها، دارای شهرت بیشتری در زمینه داشتن نگرشهای مثبت نسبت به مهاجران و فرآیند مهاجرت است.
در یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۹ توسط موسسه گالوپ از هزاران نفر در ۱۴۵ کشور جهان انجام شد، کانادا به عنوان پذیراترین کشور برای مهاجران شناخته شد. این نگرش مثبت به مهاجران، به موفقیت سیستم مهاجرت کانادا کمک شایانی کرده و نشاندهنده تعهد این کشور به ادغام و حمایت از تازهکاران است.
در روزهای اخیر، کاناداییها به شدت نگران از دست دادن کنترل بر فرآیند مهاجرت شدهاند، زیرا مهاجران به عنوان عامل بحران مسکن و رقبای جدی در بازار کار تلقی میشوند. برخی از کارشناسان نیز بر این باورند که روند مهاجرت از کنترل خارج شده است. تحقیقات نشان میدهد که احساس کنترل بر مهاجرت تاثیر قابل توجهی بر نگرش مردم نسبت به مهاجران دارد؛ به گونهای که اگر افراد احساس کنند کشورشان بر فرآیند مهاجرت نظارت و کنترل دارد، نگرشهای مثبتتری نسبت به مهاجران خواهند داشت، در حالی که در صورت عدم احساس کنترل، نگرشهای منفیتری در آنها شکل خواهد گرفت.
در نظرسنجی که در سپتامبر 2024 توسط موسسه Environics Focus Canada انجام شد، 58 درصد از کاناداییها اعتقاد دارند که میزان مهاجرت به کشور بسیار زیاد است، که این بالاترین درصد از سال 1998 به شمار میآید. این نگرش نه تنها به تعداد مهاجران مربوط میشود، بلکه به نگرشهای منفی نسبت به آنها نیز ارتباط دارد. در حال حاضر، اکثریت کاناداییها بر این باورند که بسیاری از مهاجران ارزشهای کانادایی را نمیپذیرند و همچنین احساس میکنند که تعدادی از افرادی که خود را پناهنده معرفی میکنند، واقعا پناهنده نیستند.
وزیر مهاجرت کانادا، مارک میلر، در بیانیهای درباره اهداف جدید مهاجرتی کشور، تاکید کرد که شهروندان کانادایی خواستار بهبود مدیریت سیستم مهاجرت توسط دولت فدرال هستند. او بیان داشت که این تغییرات میتواند به حفظ اعتبار این سیستم کمک کند و احساس کنترل بیشتری را برای مردم به ارمغان آورد. میلر همچنین هشدار داد که کاهش اهداف مهاجرتی میتواند از ایجاد چرخهای که در آن احساس عدم کنترل، نگرشهای منفی نسبت به مهاجران و ادغام ضعیف آنها وجود دارد، جلوگیری کند.
بیان نظرات مثبت در مورد پناهندگان میتواند به بهبود نگرش عمومی کاناداییها کمک کند، همانطور که در بحران پناهندگان سوریه مشاهده گردید. در سال ۲۰۱۵، جاستین ترودو، نخستوزیر کانادا، با ارسال پیامهای مثبت درباره پناهندگان سوری، به رسانهها کمک کرد تا این نظرات را منتشر کنند و این امر منجر به گسترش نگرشهای مثبتتر نسبت به ورود پناهندگان به کانادا شد. کاهش مهاجرت ممکن است انتقادات از مهاجران را به دلیل مشکلات اجتماعی کنونی افزایش دهد، اما در عین حال این موضوع فرصتی را برای ترویج دیدگاههای مثبتتر نیز فراهم میآورد. رهبران سیاسی با تاکید بر کنترل کانادا بر روند مهاجرت و نقش حیاتی مهاجران در آینده کشور میتوانند توجه عمومی را از نگرشهای منفی به سمت دیدگاههای مثبت معطوف کنند.
مسئولین با تاکید بر اهمیت کنترل و مزایای مهاجرت، میتوانند نگرشهای مثبت نسبت به مهاجران را حفظ کرده و حمایت از سیستم مهاجرت را به گونهای ادامه دهند که به نیازهای در حال تغییر جامعه کانادا پاسخ دهد؛ این امر در نهایت به ساختن جامعهای مهماننواز کمک خواهد کرد که مهاجران را به عنوان بخشی ضروری از آینده کشور تلقی میکند.