این زن کانادایی یک سال پس از سکته مغزی همچنان از خدمات توانبخشی محروم است
پتسی اسمیت، ساکن شهرک سنت آنتونی در شمال نیوفاندلند و لابرادور، در 70 سالگی، در 30 دسامبر 2023 دچار سکته مغزی هموراژیک شد و توانایی حرکت در سمت چپ بدن خود را از دست داد. او برای بازیابی توان حرکت به فیزیوتراپی نیازمند است.
تونی، همسر پتسی، فیزیوتراپیست نیست، اما روزهایش را با کمک به همسرش سپری می کند. چند ماه قبل، فیزیوتراپیستی که از منطقه بازدید کرد، تمرینات خاصی را به تونی آموزش داد تا آنها را روی همسرش انجام بدهد.
این تنها توانبخشی است که اسمیت دریافت می کند، زیرا درخواست های مکرر خانواده برای دسترسی به خدمات بازپروری رد شده اند. تارا تاکر، دختر این زوج می گوید: پدرم تنها کسی است که وارد عمل شده است، در حالی که خودش 73 ساله است.
پس از سکته مغزی، پزشکان از بهبودی پتسی قطع امید کردند و او را تحت مراقبت های تسکینی (پیش از مرگ) قرار دادند. اما چند روز گذشت و اسمیت از دنیا نرفت و بهبودی نسبی حاصل شد. تاکر می گوید: خونریزی متوقف شد و مادرم به تدریج شروع به بهبودی کرد. کارکنان بیمارستان در سنت آنتونی گفتند برای کمک به مادرش مجهز نیستند. از آنها خواستیم به حمایت از پتسی ادامه بدهند به امید اینکه بتواند خیلی سریع در سنت جان تحت مراقبت متخصص مغز و اعصاب قرار بگیرد. اما با وجود گذشته بیش از 10 ماه، این اتفاق نیفتاده است.
تاکر می گوید مادرش از نظر شناختی به وضعیت قبل از سکته مغزی بازنگشته است، اما دستاوردهای زیادی داشته است، بخصوص که هرگز توانایی صحبت کردن یا غذا خوردن بطور مستقل را از دست نداده و همه پیشرفت ها تا به اینجا بدون دسترسی به خدمات توانبخشی رسمی حاصل شده است.
درخواست خانواده برای انتقال پتسی به مرکز توانبخشی میلر در سنت جان یا کورنر بروک، دو بار رد شده است. تاکر ناامید شده و در مورد وضعیت مادرش با دولت استانی تماس گرفته است. اما دولت نیز اقدامی انجام نداده است. تاکر می گوید ساکنان مناطق روستایی و دورافتاده تر نیوفاندلند در سیستم مراقبت های بهداشتی مورد بی توجهی قرار گرفته اند.