انواع ریسک پذیری که رابطه‌تان را می‌سازد یا ویران می‌کند
«در طول سال‌ها درمان زوج‌ها، متوجه شدم ریسک‌پذیری در روابط فقط به ماجراجویی یا پول خلاصه نمی‌شود.» این را دکتر گوروین واریچ، درمانگر روابط، می‌گوید. او باور دارد نوع ریسک‌هایی که هر فرد در زندگی می‌پذیرد، می‌تواند تعیین کند رابطه‌اش چقدر پایدار یا پرتنش باشد. به گفته او، سه نوع اصلی ریسک‌پذیری وجود دارد که مدام در میان زوج‌ها تکرار می‌شود.
۱. ریسک‌پذیری فیزیکی
ریسک‌پذیری فیزیکی همان تمایل به هیجان و فعالیت‌های پرماجراست ، از کوهنوردی گرفته تا شرکت در مسابقات ورزشی سخت. دکتر واریچ می‌گوید: «این نوع ریسک معمولاً کمترین آسیب را به رابطه می‌زند، مگر اینکه یکی از زوج‌ها احساس کند طرف مقابلش دیگر به خانواده یا ایمنی اهمیت نمی‌دهد.»
وقتی زوج‌ها وارد دوران والدینی می‌شوند، معمولاً این اختلاف بیشتر دیده می‌شود. اگر رابطه سالم باشد، فرد ماجراجو یاد می‌گیرد کمی سازش کند؛ اما اگر نباشد، احساس خفگی یا بی‌معنایی می‌کند، چون هیجان برایش منبع انرژی و انگیزه است.
۲. ریسک‌پذیری مالی
به گفته دکتر واریچ، «ریسک مالی بزرگ‌ترین عامل اختلاف میان زوج‌هاست.» این نوع ریسک شامل تصمیم‌هایی است که ممکن است امنیت اقتصادی خانواده را تهدید کند، مثل سرمایه‌گذاری‌های پرخطر یا خرج‌های بی‌محابا.
وقتی یکی از طرفین احساس کند آینده‌اش در خطر است، ترس و خشم در او شکل می‌گیرد؛ در مقابل، فرد ریسک‌پذیر حس می‌کند کنترل زندگی‌اش از دست رفته. این شکاف، اگر با پنهان‌کاری همراه شود، حتی به «خیانت مالی» منجر می‌شود. آسیبی که از نظر روانی شبیه خیانت عاطفی است.
۳. ریسک‌پذیری احساسی
این نوع ریسک، یعنی شجاعتِ ابراز احساسات و آسیب‌پذیر بودن در برابر دیگری. گاهی یکی از زوج‌ها راحت احساسش را می‌گوید، در حالی که دیگری از ابراز خود می‌ترسد.
دکتر واریچ می‌گوید ریشه این تفاوت‌ها در کودکی است؛ کودکانی که در خانواده‌ای باز رشد می‌کنند، در بزرگسالی هم راحت‌تر عشق می‌ورزند و احساسات‌شان را بیان می‌کنند.
او در پایان تأکید می‌کند: «درک نوع ریسک‌پذیری خود و شریک زندگی‌تان، کلید آرامش در رابطه است. وقتی بفهمید چرا یکی‌تان اهل خطر است و دیگری نه، عشق میان‌تان امن‌تر و عمیق‌تر می‌شود.»
