اقتصاد وابسته به آمریکا؟ نه دیگر! وقت آن است که کانادا شریک‌های تجاری تازه‌ای پیدا کند
در پی بی‌ثباتی‌های سیاسی و اقتصادی ایالات متحده، بسیاری از کانادایی‌ها این سوال را مطرح می کنند که آیا وقت آن نرسیده که شریک‌های تجاری جدیدی پیدا کنیم؟ این پرسش نه‌تنها منطقی است، بلکه باید خیلی زودتر از این‌ها مطرح می‌شد. آمریکا بزرگ‌ترین بازار دنیا و همسایه دیوار به دیوار ماست، اما وابستگی بیش از حد به آن، استراتژی‌ای پرریسک است.
در حال حاضر، حدود 75 درصد از صادرات کالای کانادا به آمریکا می‌رود، در حالی که تنها 15 درصد از صادرات آمریکا به سمت ما سرازیر می شود. به عبارت دیگر، ما به آن‌ها خیلی بیشتر نیاز داریم تا آن‌ها به ما و آن‌ها این را خوب می‌دانند.
دولت استیون هارپر در دهه 2000 متوجه این خطر شد و برای متنوع‌سازی تجارت، با کشورهایی مثل کره‌جنوبی، اتحادیه اروپا و کشورهای حوزه هند-اقیانوس آرام توافقاتی امضا کرد. اما این تلاش‌ها طی یک دهه گذشته متوقف شده‌اند. اکنون باید دوباره این مسیر را با قدرت دنبال کنیم.
اروپا گرچه مقصد خوبی است، اما رشد اقتصادی بالایی ندارد. در عوض، باید روابط خود را با کشورهایی چون هند، ژاپن و کره‌جنوبی تقویت کنیم. هند با رشد جمعیتی و اقتصادی بالا، یکی از بازارهای مهم آینده است، اما مذاکرات تجاری با آن همچنان کند پیش می‌رود. ژاپن به منابع معدنی، محصولات کشاورزی و انرژی ما نیاز دارد، و در مقابل، می‌تواند تکنولوژی‌های پیشرفته مانند رباتیک و نیمه‌رساناها صادر کند. کره‌جنوبی نیز بازاری عالی برای نفت و گاز کاناداست و در مقابل، تجهیزات الکترونیکی و قطعات پیشرفته به ما می‌دهد.
اما یک مشکل زیرساختی جدی وجود دارد: تمام زیرساخت‌های صادراتی ما به سمت مرز آمریکا طراحی شده‌اند. اگر می‌خواهیم بازارهای آسیایی را تغذیه کنیم، نیاز به خطوط لوله، بنادر و ریل‌هایی داریم که کالاها را به سواحل اقیانوسی منتقل کنند. این مستلزم اصلاحات جدی در فرآیندهای بوروکراتیک، زیست‌محیطی و سرمایه‌گذاری است.
البته دولت به‌تنهایی نمی‌تواند این تغییر را رقم بزند. شرکت‌های خصوصی نیز باید بخشی از راه‌حل باشند. بسیاری از 100 شرکت بزرگ کانادایی هنوز ترجیح می‌دهند با بازار آشنا و ساده آمریکا کار کنند. اما در حالی که استرالیا به‌راحتی با بازارهای چندزبانه و چندقانونی معامله می‌کند، ما هم می‌توانیم.
تنوع‌بخشی تجاری نه‌تنها ما را از نظر اقتصادی مقاوم‌تر می‌کند، بلکه جایگاه ما را در مذاکرات با آمریکا تقویت خواهد کرد. تجارت جهانی بازی برنده-بازنده نیست؛ برعکس، توسعه روابط با کشورهای دیگر، قدرت ما را در همه جهات افزایش می‌دهد و پیامی روشن به جهان می‌فرستد: کانادا جدی و آماده تجارت است.
