ارتش کانادا برای آینده‌ای پرخطر آماده نیست
راهبرد دفاعی کانادا به‌طور فزاینده‌ای با واقعیت‌های جغرافیایی این کشور ناسازگار است و باعث ایجاد نقاط ضعف حیاتی در مناطق قطب شمال، شمال اقیانوس آرام و شمال اقیانوس اطلس شده است.
از قطب شمال تا اقیانوس آرام: چالش‌های نظامی کانادا
رویکرد دفاعی و امنیتی کانادا به‌طور فزاینده‌ای با واقعیت‌های ژئوپلیتیکی منطقه خودش ناسازگار شده است. به‌عنوان یک قدرت شمال اقیانوس آرام، قطب شمال و شمال اقیانوس اطلس، کانادا با چالش‌های فزاینده‌ای از سوی دشمنانی مواجه است که نفوذ نظامی و اقتصادی خود را در این مناطق حیاتی گسترش می‌دهند.
بااین‌حال، اتاوا همچنان درگیر تعهدات جهانی نامشخص و رویکردهای نیم‌بند در سرمایه‌گذاری دفاعی است. وعده‌های اخیر دولت ترودو برای افزایش بودجه نظامی همچنان مبهم است و در صورت عدم تغییر اساسی در مسیر، کانادا خطر تبدیل‌شدن به یک بازیگر امنیتی حاشیه‌ای را حتی در منطقه خود دارد. یک راهبرد کلان منسجم باید بر تأمین منافع حیاتی از طریق سرمایه‌گذاری‌های نظامی واقع‌گرایانه و اولویت‌بندی منظم منطقه‌ای تمرکز کند.
کانادا برای مدت طولانی اجازه داده که فشارهای خارجی و بی‌تحرکی سیاسی، سیاست دفاعی آن را تعیین کنند. تهدیدات اصلی امنیتی کشور نه انتزاعی بلکه ملموس هستند نظامی‌سازی قطب شمال توسط روسیه، رفتارهای تهاجمی چین در شمال اقیانوس آرام و تغییر پویایی‌های تقسیم بار در ناتو همگی به پاسخی مبتنی بر اولویت‌های جغرافیایی اصلی کانادا نیاز دارند.
به‌جای پیگیری یک رویکرد دفاعی گسترده، کانادا باید منابع محدود خود را بر بازدارندگی تهدیدات فوری که حاکمیتش را به‌طور مستقیم تهدید می‌کنند، متمرکز کند.
مشکلات تأمین بودجه و تجهیزات
باوجود تعهدات مکرر به هدف هزینه کرد ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی برای ناتو، کانادا همچنان نیروهای مسلح خود را به‌اندازه کافی تأمین مالی نمی‌کند. نیروهای مسلح کانادا (CAF) با مشکلات شدیدی در جذب نیرو، تجهیزات قدیمی و سیستمی ناکارآمد برای تأمین تجهیزات روبه‌رو هستند.
پیشنهاد خرید تا ۱۲ زیردریایی جدید نشان‌دهنده درک دیرهنگام اهمیت قابلیت‌های زیردریایی، به‌ویژه در قطب شمال و شمال اقیانوس آرام است. بااین‌حال، سابقه سوءمدیریت در تأمین تجهیزات، تردیدهایی را در مورد اجرای این طرح ایجاد می‌کند. برای حفظ اعتبار، کانادا باید فرآیندهای تأمین تجهیزات دفاعی خود را ساده‌سازی کرده و بودجه‌ای پایدار فراتر از وعده‌های زبانی تخصیص دهد.
آسیب‌پذیری در امنیت قطب شمال
امنیت قطب شمال کانادا همچنان یک نقطه‌ضعف آشکار است. با داشتن تعداد اندکی بنادر آب‌های عمیق، ناوگان ناکافی یخ‌شکن و توانایی‌های نظارتی ضعیف، کانادا آمادگی کافی برای محافظت از شمالی‌ترین قلمرو خود را ندارد.
حاکمیت قطب شمال تنها یک دغدغه انتزاعی نیست؛ بلکه یک منافع ملی ملموس است که نیازمند سرمایه‌گذاری فوری در زیرساخت‌ها و توانایی‌های نظامی است. عدم اقدام در این زمینه، کانادا را ناتوان از مقابله با فعالیت‌های رو به افزایش خارجی در آب‌های شمالی خود خواهد کرد.
همکاری دفاعی و اولویت‌بندی
تقویت همکاری‌های دفاعی با ایالات متحده از طریق مدرن‌سازی NORAD بسیار مهم است، اما کانادا باید همچنین گام‌هایی یک‌جانبه برای تقویت بازدارندگی منطقه‌ای بردارد.
مشارکت کانادا در ائتلاف‌ها نیز باید از دیدگاهی واقع‌گرایانه مورد بازنگری قرار گیرد. درحالی‌که ناتو یک چهارچوب امنیتی ضروری است، اتاوا باید از درگیر شدن در تعهداتی که آن را از نیازهای امنیتی فوری خود منحرف می‌کند، پرهیز کند.
دعوت‌ها برای پیوستن کانادا به AUKUS، به‌ویژه در حوزه تبادل فناوری، نیازمند بررسی دقیق است. درحالی‌که ادغام در شبکه‌های پیشرفته دفاعی مطلوب است، کانادا باید اطمینان یابد که مشارکتش به هزینه تمرکز بر مسئولیت‌های اصلی دفاعی در قطب شمال و شمال اقیانوس اطلس تمام نشود.
به‌جای پراکندگی منابع در مناطق دورافتاده، کانادا باید توافقات امنیتی دوجانبه و سه‌جانبه خود را با ایالات متحده، بریتانیا و متحدان کلیدی قطب شمال مانند نروژ و دانمارک تعمیق بخشد.
چالش راهبردی و ضرورت اقدام
چالش استراتژیک کانادا تنها یک مسئله منابع نیست بلکه مسئله اراده سیاسی است. فاصله بین محیط امنیتی این کشور و پاسخ‌های سیاسی آن در حال گسترش است و عدم اقدام، پیامدهای ماندگاری برای حاکمیت و اعتبار کانادا خواهد داشت.
راه‌حل در اولویت‌بندی منظم نهفته است: انجام تعهدات ناتو نه به‌عنوان هدفی در خود، بلکه به‌عنوان وسیله‌ای برای تقویت دفاع ملی، سرمایه‌گذاری در قابلیت‌هایی که مستقیماً به منافع امنیت ملی خدمت می‌کنند و اتخاذ راهبردی که بر قطب شمال، شمال اقیانوس آرام و شمال اقیانوس اطلس متمرکز باشد. دوران رویکردهای نیم‌بند به سر رسیده است کانادا باید برای تأمین آینده خود به‌طور قاطع عمل کند.
