Intermittent Fasting دشمن تمرکز یا راز تیزهوشی

پژوهش جدیدی که توسط انجمن روانشناسی آمریکا منتشر شده، یکی از باورهای رایج درباره روزهداری متناوب یا intermittent fasting را به چالش میکشد: اینکه نخوردن صبحانه یا حذف یک وعده غذایی باعث افت تمرکز و کند شدن ذهن میشود.
بر اساس این مطالعه، روزه داری متناوب یعنی نخوردن غذا برای چند ساعت متوالی در روز (معمولاً در بازههای 8 تا 10 ساعته) در کوتاهمدت تأثیر منفی قابلتوجهی بر عملکرد ذهنی بیشتر بزرگسالان ندارد.
دیـوید مورو، استاد روانشناسی دانشگاه آوکلند و نویسنده اصلی تحقیق، میگوید: سالهاست که روزهداری متناوب محبوب شده، اما هنوز این نگرانی وجود دارد که “وقتی گرسنهای، خودت نیستی” و غذا نخوردن باعث کاهش تمرکز میشود. اما یافتههای ما این باور رایج را به چالش میکشد.
در این تحقیق 71 مطالعه بررسی شد که عملکرد شناختی بزرگسالان سالم را در دو حالت، ناشتا و بعد از غذا، مقایسه کرده بودند. این مطالعات، حافظه، تصمیمگیری، سرعت واکنش و دقت را بررسی میکردند و مجموعاً 3484 نفر در آنها شرکت داشتند. میانگین زمان روزهداری روزانه حدود 12 ساعت بود.
نتیجه اصلی: در کوتاهمدت هیچ شواهد قابلاعتمادی وجود ندارد که روزه داری متناوب باعث افت عملکرد ذهنی شود. افرادی که ناشتا بودند تقریباً عملکردی مشابه کسانی داشتند که تازه غذا خورده بودند.
محققان همچنین اشاره میکنند که intermittent fasting ممکن است فراتر از کاهش وزن، برای بدن فواید مهمی داشته باشد. مورو توضیح میدهد: وقتی ذخایر گلیکوژن تمام میشود، بدن از “کتون”ها (سوختی که از چربی ساخته میشود) استفاده میکند. شواهدی رو به رشد نشان میدهد که این سوخت جدید ممکن است به سلامت عمومی، تنظیم هورمونها و فرآیندهای ترمیم سلولی مرتبط با طول عمر کمک کند.
البته نتایج برای همه گروههای سنی یکسان نبود: پس از بیش از 12 ساعت روزهداری برخی افتهای ذهنی دیده شد و کودکان ( گروه کوچکتری در این مطالعات) در حالت ناشتا عملکرد ضعیفتری داشتند. این موضوع با تحقیقات قبلی درباره اهمیت صبحانه برای کودکان همخوانی دارد.










