پس از قرنها ابهام؛ حقیقت ساخت اهرام مصر آشکار شد
برای قرنها، ساخت هرم بزرگ مصر یکی از رازآلودترین پرسشهای تاریخ بود. چگونه مصریان باستان توانستند بلوکهای عظیم سنگ آهک، هر کدام به وزن چندین تُن، را بدون فناوری مدرن جابهجا و تراش دهند؟ کشفی شگفتانگیز پاسخ این پرسش را روشنتر کرد.
در محوطه وادی الجرف در ساحل دریای سرخ، باستانشناسان مجموعهای از کهنترین پاپیروسهای جهان را یافتند که به «پاپیروسهای دریای سرخ» شهرت دارند. در میان آنها، دفترچه روزانه مردی به نام «مرر» دیده میشود؛ بازرس ارشد و مسئول مستقیم انتقال مصالح برای ساخت هرم. این یادداشتها تصویری دقیق از پشت صحنه یکی از عظیمترین پروژههای مهندسی تاریخ ارائه میدهد.
وادی الجرف که امروز بیابانی خاموش به نظر میرسد، بیش از 4500 سال پیش بندری پرجنبوجوش بود. این بندر در دوران فرعون خوفو نقشی کلیدی داشت و امکان انتقال سنگ آهک از معادن تورا و مس از شبهجزیره سینا را فراهم میکرد. کشف این بندر نشان داد که ساخت هرم نتیجه یک شبکه حملونقل منظم و برنامهریزیشده بوده است.
دفترچه مرر شامل گزارشهای روزانهای است که مسیر حرکت گروهی 200 نفره را ثبت میکند. آنها سنگها را با قایق از تورا به جیزه (Giza) میرساندند، شب را در ایستگاههای اداری میگذراندند و همه چیز با نظمی سختگیرانه ثبت میشد. این اسناد نشان میدهد که ساخت هرم یک عملیات پیوسته و دقیق بوده است.
مهمتر از همه، این پاپیروسها افسانه برده بودن سازندگان اهرام را رد میکنند. کارگران، نیروهای ماهر و حقوقبگیر بودند که دستمزدشان به صورت جیره غذایی شامل نان، گوشت، خرما، آبجو و حبوبات پرداخت میشد. حتی نام مقامهای بلندپایهای مانند «آنخحف»، برادر ناتنی خوفو و مدیر کل پروژه، در این یادداشتها آمده است. اهرام نه با زور، بلکه با سازماندهی، تخصص و مدیریتی دقیق ساخته شدند.
