چگونه طلاق را به کودکان توضیح دهیم؟ راهنمایی سن‌محور برای عبور از طوفان عاطفی
سالانه صدها هزار کودک تحت تأثیر این جدایی‌ها قرار می‌گیرند. در چنین شرایطی، والدینی که خود با احساساتی همچون اندوه و سردرگمی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، باید برای کودکان‌شان واقعیت طلاق را توضیح دهند. اما چگونه می‌توان این موضوع را به شیوه‌ای موثر، مناسب سن و آرام‌بخش بیان کرد؟
الیشا ایتون، روان‌درمانگر انگلیسی می‌گوید: طلاق یک تغییر بزرگ برای تمام اعضای خانواده است. برای کودکان طبیعی است که احساس ناامنی یا سردرگمی کنند. مهم این است که با زبان ساده و متناسب با سن‌شان توضیح دهیم و در عین حال حس امنیت و عشق را در آن‌ها تقویت کنیم.
طلاق می‌تواند احساس امنیت کودک را به‌شدت خدشه‌دار کرده و اضطراب‌آور باشد. بهتر است والدین موضوع را مشترکاً و در محیطی آرام مطرح کنند، و به کودک اطمینان دهند که مورد محبت والدین باقی خواهد ماند و جدایی هیچ‌گاه تقصیر او نیست.
نحوه صحبت با کودکان بر اساس سن:
3 تا 5 سال (پیش‌دبستانی)
در این سن، کودکان مفهوم طلاق را به‌خوبی درک نمی‌کنند و بیشتر روی تغییرات روزمره تمرکز دارند. باید با جملاتی ساده مانند مامان و بابا قراره در خانه‌های جدا زندگی کنند، ولی هنوز هم خیلی دوستت داریم صحبت کرد. باید مراقب تغییرات رفتاری یا اختلالات خواب آن‌ها بود و همیشه حمایتگر باقی ماند.
6 تا 8 سال (سال‌های ابتدایی مدرسه)
در این سن، کودکان احساسات را بیشتر درک می‌کنند اما در بیان آن دچار مشکل‌اند. ممکن است خود را مقصر بدانند، بنابراین لازم است با صداقت و مهربانی توضیح داده شود که جدایی تصمیم والدین است و کودک همچنان دوست‌داشتنی و مهم است.
9 تا 12 سال (دبستان تا اوایل نوجوانی)
کودکان این گروه سنی درک بالاتری دارند، ولی ممکن است از نظر احساسی آسیب‌پذیر باشند. ایتون پیشنهاد می‌کند از جملاتی استفاده شود که واقعیت را نشان دهد ولی مثبت باشد، مانند: ما سعی کردیم با هم بمانیم ولی دیدیم این جدایی برای شادتر بودن همه ما بهتر است.
13 تا 18 سال (نوجوانان)
گرچه نوجوانان ممکن است ظاهراً قوی به‌نظر برسند، ولی از نظر عاطفی به‌شدت درگیر می‌شوند. آن‌ها نگران آینده، روابط خود و فضای خانواده خواهند بود. والدین باید با احترام به بلوغ آن‌ها صحبت کرده و شفاف توضیح دهند که هنوز خانواده هستند و هر دو والد حمایتگر باقی می‌مانند.
در تمام سنین، مهم‌ترین نکته حفظ ارتباط عاطفی، ایجاد ثبات نسبی، و تقویت حس تعلق و دوست‌داشته‌شدن در کودک است. هیچ روش یکسانی برای تمام کودکان وجود ندارد، اما با صبر، همدلی و صداقت می‌توان آسیب طلاق را کاهش داد.
