«طبقه متوسط» در کانادا به چه معناست و چه کسانی را شامل می شود
در کانادا، مفهوم «طبقه متوسط» به‌طور مداوم در کارزارهای انتخاباتی مطرح می‌شود، اما تعریف آن برای نسل‌های جوان تغییر کرده است. بسیاری از کانادایی‌ها خود را عضو طبقه متوسط می‌دانند؛ گروهی که سیاستمداران برای جلب نظرشان وعده کاهش مالیات و مزایای اقتصادی می‌دهند. با این حال، شاخص‌های سنتی طبقه متوسط، مانند مالکیت خانه و سفرهای سالانه، برای جوانان دور از دسترس شده است.
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) طبقه متوسط را افرادی می‌داند که درآمدی بین ۷۵ تا ۲۰۰ درصد درآمد متوسط خانوار پس از کسر مالیات دارند. بر اساس داده‌های آماری کانادا، این میزان بین ۵۲,۸۷۵ تا ۱۴۱,۰۰۰ دلار در سال است؛ مبلغی که برای بسیاری از جوانان به سختی قابل دستیابی است.
اوپییمی کهینده، دانشجوی پرستاری و مادر پنج فرزند، که به همراه همسرش در کرن‌وال، انتاریو زندگی می‌کند، می‌گوید: «تعریف من از طبقه متوسط این است که بتوانیم دو هفته بدون حقوق زندگی کنیم.» او که سال گذشته کمتر از ۴۰,۰۰۰ دلار درآمد داشت، می‌گوید اجاره ماهیانه ۱,۸۸۰ دلاری و هزینه‌های بالای برق، زندگی را برایشان دشوار کرده است.
به گفته میشل ماروتو، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه آلبرتا، طبقه متوسط دیگر مفهومی ثابت ندارد و برای جوانان، معیارهای سنتی دستیابی به این سبک زندگی تغییر کرده است. او معتقد است که اصلاح نظام مالیاتی و سرمایه‌گذاری در آموزش، بهداشت و مسکن می‌تواند به احیای امید نسل جوان کمک کند.
پل کرشاو، بنیان‌گذار سازمان غیردولتی Generation Squeeze، می‌گوید که تغییرات الگوهای مسکن و تورم، امنیت مالی نسل جوان را از بین برده است. او معتقد است که سیاستمداران با حمایت از ثروت مسکنی نسل‌های قدیمی‌تر، به‌طور ناعادلانه‌ای از جوانان می‌خواهند استانداردهای زندگی خود را پایین بیاورند.
به باور کرشاو، سیاست‌گذاران باید به جای وعده‌های کاهش مالیات، از بودجه‌های کلان برای جبران فشارهای اقتصادی جوانان استفاده کنند. او تأکید می‌کند که عدم برخورداری جوانان از مزایای مالی و مسکن، شکافی ناعادلانه در جامعه ایجاد کرده است.
