اجبار به کار تمام وقت یک زن 71 ساله برای فرار از بی خانمان شدن
سو در سن 17 سالگی وارد دنیای کار شد و هرگز فکر نمی‌کرد که در 71 سالگی همچنان به‌طور تمام‌وقت مشغول به کار باشد. او به عنوان یک کارمند اداری و استخدامی، هفته‌ای 37.5 ساعت کار می‌کند و از این که ممکن است هرگز نتواند کار را متوقف کند، نگران است.
سو به خبرنگار گفت: قبلا می‌گفتم هرگز نمی‌خواهم کار کردن را متوقف کنم، اما بعد از اینکه رابطه‌ام به پایان رسید و به تنهایی زندگی کردم، واقعیت برایم روشن شد.
او ادامه داد: زنان همسن من در گذشته معمولا به فکر بازنشستگی نبودند. ما ازدواج می‌کردیم، بچه‌دار می‌شدیم و واقعا شغل حرفه‌ای نداشتیم.
حالا، پس از 54 سال کار، سو احساس خستگی می‌کند و نگران است که هرگز نتواند کار را متوقف کند، اما نمی‌تواند ساعات کاری‌اش را کاهش دهد.
او یکی از افرادی است که در دوران بازنشستگی همچنان به کار کردن ادامه می‌دهند، زیرا درآمد مستمری‌های خصوصی و دولتی‌اش برای تامین هزینه‌های زندگی کافی نیست.
طبق آمار دولتی، میانگین سنی خروج مردان از بازار کار در سال 2024 به 65.7 سال و میانگین سنی زنان به 64.5 سال رسیده است که این بالاترین سطوح ثبت‌شده تاکنون محسوب می‌شود. همچنین، گزارش دفتر آمار ملی (ONS) نشان می‌دهد که سال گذشته 1.37 میلیون نفر بالای 65 سال همچنان مشغول به کار بودند، که این تعداد حدود 835,000 نفر بیشتر از سال 2004 است.
اجاره خانه سو در نورتاین‌ساید 750 پوند در ماه است و او همچنین باید 140 پوند مالیات شورا و 71 پوند هزینه سوخت پرداخت کند. به دلیل موقعیت دور افتاده‌اش، او نمی‌تواند با حمل و نقل عمومی به محل کارش برود. او می‌گوید: این تمام مستمری دولتی من است.
در بریتانیا، معمولا می‌توانید به مدت دلخواه کار کنید؛ زیرا سن بازنشستگی اجباری (65 سال) در سال 2011 لغو شد. شما می‌توانید مستمری دولتی خود را که معادل 221.20 پوند در هفته است، در حین کار دریافت کنید، مشروط بر اینکه به سن مستمری دولتی رسیده باشید که هم‌اکنون برای هر دو جنس 66 سال است. انتظار می‌رود این سن در چند سال آینده به 68 سال افزایش یابد.
سوزان احساس می‌کند که هیچ گزینه‌ای جز ادامه دادن ندارد. او می‌گوید که نمی‌تواند پس‌انداز کند و از لذت‌هایی مانند خوردن در رستوران‌ها، سفرهای یک‌روزه و تعطیلات از سال ۱۹۹۹ صرف‌نظر کرده است.
بزرگ‌ترین ترس او بی‌خانمانی است. او افزود: من از کار کردن لذت می‌برم، اما خیلی خسته‌ام. خوش‌شانس هستم که توانایی ذهنی و جسمی برای ادامه کار دارم، اما زمستان در راه است و این برایم بسیار چالش‌برانگیز خواهد بود. تابستان چندان بد نیست، زیرا روزها طولانی‌تر و گرم‌تر هستند.
او همچنین گفت: اجاره من هر سال ۵۰ پوند افزایش می‌یابد و حالا که کمک هزینه سوخت زمستانی را از دست داده‌ام، این افزایش‌ها واقعا بر من تاثیر خواهد گذاشت.
دفتر نخست‌وزیری ماه گذشته اعلام کرد که دولت قصد ندارد تخفیف مالیات شورای افراد مجرد را حذف کند، که به افرادی که تنها زندگی می‌کنند ۲۵ درصد تخفیف می‌دهد.
من هرگز به رستوران نمی‌روم و به هیچ‌جا نمی‌روم؛ این زندگی‌ای نیست که قبلا داشتم. تمام صورتحساب‌هایم را پرداخت می‌کنم و ارزان‌ترین تعرفه تلفن همراه را پیدا کرده‌ام.
زمستان در راه است و این موضوع احساس تنهایی را بیشتر می‌کند. باید در آخر هفته‌ها بیرون بروم و جایی پیدا کنم تا مجبور نشوم در خانه گرمایش را روشن کنم.
استوارت لوئیس، مدیرعامل Rest Less، گفت: «تغییرات اساسی در پرداخت‌های سوخت زمستانی به این معنی است که میلیون‌ها بازنشسته دیگر نمی‌توانند از کمک‌های مالی برای هزینه‌های بالای انرژی بهره‌مند شوند و بسیاری از آن‌ها مجبورند راه‌های دیگری برای تامین هزینه‌های گاز و برق خود پیدا کنند.»
داده‌های رسمی نشان می‌دهد که تعداد افراد بالای ۶۵ سال که در حال کار هستند، همچنان در حال افزایش است. بسیاری از آن‌ها از فرصت ادامه فعالیت حرفه‌ای برای حفظ سلامتی، رفاه و مزایای اجتماعی استقبال می‌کنند، اما تعداد فزاینده‌ای نیز وجود دارند که مجبورند تا سال‌های مورد انتظار بازنشستگی خود کار کنند، زیرا نمی‌توانند به راحتی بازنشسته شوند.
