کانادا، کشور بی دفاع در برابر فجایع طبیعی آینده؛ از آتشسوزی تا زمین لرزه!
تحقیقات تازه نشان میدهد گسل «تینتینا» در یوکان، که بیش از 12 هزار سال در سکوت بوده، اکنون شش متر تنشِ آزاد نشده در خود جمع کرده و میتواند بستر یک زمینلرزه عظیم باشد.
همزمان با آتشسوزیهای گسترده لسآنجلس در سال 2025، دود بیسابقه آتشسوزیهای داخلی کانادا، شهرهایی چون اتاوا، تورنتو و مونترال را در مه سمی فرو برد. پیامی که این رویدادهای ظاهراً دور از هم منتقل میکنند، روشن است: کانادا در آمادهسازی پیش از بحران بهطرز خطرناکی ناکام مانده است.
نظرسنجیها نشان میدهد بیشتر کاناداییها باور ندارند که جامعهشان برای یک فاجعه بزرگ آماده باشد. با این حال، بسیاری همچنان آمادهسازی را وظیفه دولت یا نیروهای امدادی میدانند. اما آمادگی واقعی تنها شامل ذخیره آب یا تست هشدارهای تلفنی نیست؛ بلکه نوعی طرز فکر است – طرز فکری که در بخشهایی مانند هوانوردی و انرژی هستهای وجود دارد: «ایمنی یک فرایند مستمر است، نه یک چکباکس.»
با وجود سوختن بیشترین مساحت جنگلها در سال 2023، تنها یکچهارم خانوارهای کانادایی برای یک وضعیت اضطراری اقلیمی آماده شدهاند. شهرها همچنان از نقشههای قدیمی سیل استفاده میکنند، مدارس تهویه ناکافی دارند، زیرساختها فرسودهاند و سازمان امنیت سایبری هشدار داده که سامانههای حیاتی کشور، از آب و انرژی تا کشاورزی، هدف حملات قرار گرفتهاند.
نویسنده تأکید میکند که ریشه فجایع ناگهانی نیست؛ سالها غفلت، تصمیمات بهتعویقافتاده و شکستهای ارتباطی زمینه آنها را میسازد. نمونههایی مانند فوکوشیما، آتشسوزی نوتردام و انفجار بندر بیروت ثابت میکند که بحرانها نتیجه «کمبود تخیل و پیشگیری» هستند.
بحران بعدی، چه آتش، چه حمله سایبری، چه فروپاشی زیرساخت، حتماً رخ خواهد داد. پرسش اصلی این است: آیا کانادا باز هم غافلگیر خواهد شد، یا این بار با یک برنامه به استقبال آن میرود؟
