چگونه یائسگی، مغز، حافظه و احساسات را هدف می‌گیرد؟
یافته‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که شدت علائم یائسگی می‌تواند با کاهش عملکرد شناختی و افزایش مشکلات ذهنی در سال‌های بعد از آن مرتبط باشد. این تحقیق که در نشریه PLOS One منتشر شده، بر روی 896 زن یائسه با میانگین سنی 64 سال انجام شد. شرکت‌کنندگان شدت 11 علامت رایج مانند گرگرفتگی، مه مغزی و نوسانات خلقی را ارزیابی کردند.
نتایج نشان داد که هرچه شدت علائم بالاتر بود، مشکلات بیشتری در حافظه، یادگیری و تمرکز گزارش شده بود. همچنین، این علائم با تغییرات رفتاری مانند کاهش انگیزه، مشکلات کنترل تکانه و دگرگونی در شخصیت نیز ارتباط داشتند.
دکتر نائومی پاتر، متخصص یائسگی، توضیح می‌دهد که در دوران پیش‌یائسگی، نوسانات هورمون‌های استروژن و پروژسترون می‌تواند خلق‌وخو را تحت تأثیر قرار دهد. کاهش سطح استروژن بر تولید سروتونین و دوپامین (هورمون‌های شادی) اثر می‌گذارد و می‌تواند باعث اضطراب، افسردگی و تحریک‌پذیری شود.
همچنین، 40 تا 60 درصد از زنان در این دوره اختلالات خواب را تجربه می‌کنند. کم‌خوابی می‌تواند منجر به مه مغزی، کاهش تمرکز و بدتر شدن خلق‌وخو شود. هورمون‌های استروژن و تستوسترون نقش مهمی در حافظه دارند، و افت آن‌ها ممکن است منجر به فراموشی، کندی ذهن، و دشواری در تمرکز شود.
دکتر آنجلا رای از لندن توضیح می‌دهد که این وضعیت اغلب با اصطلاح «مه مغزی» شناخته می‌شود و می‌تواند برای برخی نگران‌کننده باشد.
راهکارها چیست؟ متخصصان پیشنهاد می‌دهند که زنان با بروز کوچک‌ترین تغییرات روانی یا ذهنی به پزشک مراجعه کنند. داروهایی مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRI وSNRI ) می‌توانند خلق‌وخو را بهبود بخشند. همچنین فعالیت فیزیکی منظم، تمرینات ذهن‌آگاهی، تغذیه سالم، گفت‌وگو با دوستان یا گروه‌های حمایتی و رعایت بهداشت خواب از جمله روش‌های موثر برای مقابله با تأثیرات یائسگی هستند.
به گفته پاتر: یائسگی پایان نیست، آغاز آگاهی و مراقبت تازه از خود است.
