چرا کانادا نمی‌تواند استعدادهایی را که جذب می‌کند، نگه دارد
کانادا سال‌هاست که به عنوان یکی از جذاب‌ترین مقاصد مهاجرت در جهان شناخته می‌شود. کشوری با چهره‌ای صلح‌طلب، چندفرهنگی و با کیفیت بالای زندگی که هر ساله هزاران متخصص، مهندس، پزشک و کارآفرین از سراسر جهان را جذب می‌کند. با این حال، واقعیتی نگران‌کننده در حال شکل‌گیری است: بسیاری از مهاجران ماهر، تنها چند سال پس از ورود، تصمیم به ترک کانادا می‌گیرند.
یکی از مهم‌ترین دلایل، هزینه سنگین زندگی در شهرهای بزرگ است. مهاجران اغلب به تورنتو، ونکوور یا مونترال می‌روند تا در بازار کار فرصت‌های بهتری پیدا کنند، اما با قیمت‌های سرسام‌آور اجاره و مسکن مواجه می‌شوند.
بسیاری از آنان با اشتغال کمتر از سطح تخصص خود روبه‌رو می‌شوند. پزشک، مهندس یا استاد دانشگاهی که در کشور خود جایگاه بالایی داشته، در کانادا مجبور است در مشاغل سطح پایین کار کند. حتی در صورت یافتن شغل مرتبط، حقوق آنان معمولاً کمتر از همتایان کانادایی‌شان است.
عامل مهم دیگر، عدم پذیرش مدارک تحصیلی و حرفه‌ای خارجی است. مهاجران برای تأیید مدارک خود باید مسیرهای اداری پیچیده، پرهزینه و زمان‌بر را طی کنند. بسیاری از کارفرمایان کانادایی بر داشتن تجربه کاری کانادایی تأکید می‌کنند، که خود مانعی تکرارشونده است.
مهاجران از دسترسی دشوار به خدمات درمانی، نرخ بالای مالیات، نبود فرصت پیشرفت شغلی، کمبود مراکز مراقبت از کودک و گرانی آن‌ها نیز شکایت دارند. این شرایط باعث می‌شود خانواده‌ها نتوانند تعادلی میان کار و زندگی برقرار کنند.
در نهایت، هنگامی که کشورهای دیگر، به‌ویژه ایالات متحده، حقوق بالاتر، فرصت‌های شغلی روشن‌تر و فرآیندهای ساده‌تر برای رشد حرفه‌ای ارائه می‌دهند، مهاجران بااستعداد به‌سادگی جذب آن بازارها می‌شوند.
در نتیجه، کشوری که بهشت مهاجران لقب گرفته بود، اکنون در خطر تبدیل‌شدن به ایستگاهی موقت است. جایی برای شروع، نه ماندن!
