چرا کانادا رویای پیوستن به اتحادیه اروپا را در سر دارد؟
پرچم اتحادیه اروپا در آسمان آمریکای شمالی به اهتزاز درآمده و «سرود شادی» نواخته می‌شود. کانادا به عنوان بیست و هشتمین عضو این اتحادیه، نخستین محموله‌های نفت خام بدون تعرفه، قطعات تسلیحاتی و شربت افرا را روانه اروپا کرده است.
اما در واقعیت، کانادا برای فرار از همسایه خود به اروپا پناه نبرده است. سیاست‌های دونالد ترامپ و تمایلش به تبدیل کانادا به پنجاه و یکمین ایالت آمریکا، این کشور را به سمت اتحادیه اروپا سوق داده است. مارک کارنی، نخست‌وزیر جدید، پس از سوگند، به‌جای واشنگتن، به پاریس و لندن سفر کرد و کانادا را «اروپایی‌ترین کشورِ خارج از این قاره» نامید.
کانادا و اتحادیه اروپا به دنبال تقویت روابط خود برای کاهش وابستگی به تسلیحات آمریکایی و تقویت همکاری‌های دفاعی هستند. برنامه ۱۵۰ میلیارد یورویی اتحادیه اروپا برای تقویت صنایع دفاعی، به کشورهای عضو وام می‌دهد، اما ۶۵ درصد از این هزینه باید صرف خرید محصولات اتحادیه اروپا، نروژ و اوکراین شود. کانادا و بریتانیا نیز به‌عنوان «کشورهای همفکر» می‌توانند تأمین‌کننده ۳۵ درصد باقیمانده باشند.
اتحادیه اروپا و کانادا هر دو درگیر جنگ تجاری با واشنگتن هستند. کانادا تهدید کرده است که عرضه نفت و تخم‌مرغ را کاهش می‌دهد، در حالی که اتحادیه اروپا نیز فهرستی از کالاهای آمریکایی مانند بوربون و موتورسیکلت‌های هارلی دیویدسون را برای اعمال تعرفه‌های تجاری در نظر گرفته است.
کانادا و اتحادیه اروپا از پیش دارای یک توافق تجارت آزاد هستند. برای اجرای آن، کانادا نام «فتا» را تنها برای پنیرهای یونانی حفظ کرد و تولیدکنندگان داخلی مجبور شدند محصولات خود را «پنیر سبک فتا» بنامند.
طبق نظرسنجی‌ها، ۴۴ درصد از کانادایی‌ها خواهان پیوستن به اتحادیه اروپا هستند. اما کمیسیون اروپا اعلام کرده که این امر ممکن نیست، زیرا معاهدات اتحادیه تنها «کشورهای اروپایی» را واجد شرایط عضویت می‌داند.
از حقیقت گریزی نیست: پیوستن به اتحادیه اروپا سخت‌تر از خروج از آن است. کانادا شاید روابط خود را با اروپا گسترش دهد، اما نه دلارهایش را با یورو جایگزین خواهد کرد و نه پرچم اتحادیه اروپا را به اهتزاز درخواهد آورد.
