چرا با وجود همه فرصت‌ها، زندگی در کانادا را به آمریکا ترجیح دادیم
به قلم آلسینا لیود- من و همسرم هر دو اهل هند هستیم، اما مسیر مهاجرت‌مان متفاوت بود. او به آمریکا رفت و من به کانادا. سال ۲۰۱۸ وقتی او در سیاتل زندگی می‌کرد و من در ونکوور، با هم آشنا شدیم. رابطه ما از همان ابتدا با رفت‌وآمد بین مرز همراه بود؛ هر آخر هفته یکی از ما به دیدار دیگری می‌رفت. بعد از یک سال دوستی، در سال ۲۰۱۹ ازدواج کردیم و او تصمیم گرفت برای زندگی مشترک به کانادا نقل‌مکان کند.
از آن زمان تا امروز در ونکوور زندگی می‌کنیم. به‌دلیل شغل همسرم در یک شرکت بزرگ فناوری، سفرهای کاری او به آمریکا ادامه دارد، و من هم به‌دلیل زندگی خواهرم در سیاتل، مرتب به آنجا رفت‌وآمد می‌کنم. از سال ۲۰۱۷ شهروند کانادا هستم و معمولاً در عبور از مرز مشکلی نداشتم، اما اخیراً در سفر فوریه، متوجه تغییر فضا شدم. به‌جای سوالات معمول مانند کجا می‌روید؟ یا هدف سفرتان چیست؟، با پرسش‌هایی دقیق‌تر و پُر از تردید مواجه شدیم: چرا می‌روید؟، آیا قرار است از آنجا کار کنید؟، چند روز مرخصی گرفته‌اید؟ این نوع برخورد باعث شد حس نگرانی و استرس بیشتری هنگام عبور از مرز تجربه کنم؛ حسی که پیش از این نداشتم.
وقتی ازدواج کردیم، خانواده‌ام انتظار داشتند که من به آمریکا بروم، نه اینکه همسرم به کانادا بیاید. در نگاه بسیاری، آمریکا سرزمین فرصت‌هاست؛ جایی برای حقوق‌های بالاتر، رشد شغلی سریع‌تر و خدمات گسترده‌تر. اما تجربه شخصی من چیز دیگری بود. به‌عنوان یک مهاجر، همیشه در کانادا احساس امنیت و پذیرش بیشتری داشته‌ام. در مقابل، دوستان و اقوامم در آمریکا با انواع ویزا، توریستی، کاری یا حتی گرین‌کارت، همواره نگران ورود و خروج از کشور هستند. این ترس دائمی که اگر اجازه بازگشت نگیرم چه؟، سایه‌ای سنگین بر زندگی‌شان انداخته است.
در کانادا این نگرانی‌ها را ندارم. می‌توانم آزادانه سفر کنم و احساس تعلق بیشتری دارم. مردم اطرافم گرم و پذیرا هستند و فرآیند گرفتن اقامت دائم نیز آسان‌تر بود. با این حال، کانادا هم محدودیت‌هایی دارد. فرصت‌های شغلی در حوزه‌های خاصی کمترند، خدماتی مثل تحویل غذا یا دسترسی به فروشگاه‌های متنوع، مخصوصاً در شهرهای کوچک‌تر، محدودتر است. اما مزایایی مثل سیستم بهداشت عمومی و آرامش روانی، برای من بسیار ارزشمندتر از حقوق بالاتر هستند.
اخیراً، تأثیر تنش‌های سیاسی و اقتصادی را هم حس کرده‌ایم. وقتی آپارتمان‌مان را در فوریه برای فروش گذاشتیم، انتظار داشتیم سریع‌تر مشتری پیدا شود، اما بعد از چند بازدید، هنوز پیشنهادی دریافت نکرده‌ایم. بازار راکد شده و بسیاری در انتظارند تا ببینند شرایط اقتصادی به کدام سمت می‌رود. افزایش تعرفه‌ها و احتمال جنگ تجاری، نگرانی‌هایی برای ما و بسیاری از کانادایی‌ها ایجاد کرده است.
دوستانی که تا پیش از این به هاوایی یا فلوریدا سفر می‌کردند، حالا برنامه‌هایشان را لغو کرده‌اند. ما هم سفرهایمان را محدود کرده‌ایم، اما فعلاً قصد مهاجرت به آمریکا را نداریم. شاید روزی، اگر فرصت استثنایی برای پیشرفت شغلی پیش بیاید، به آن فکر کنیم. اما در حال حاضر، خانه ما همین‌جاست: در کانادا، جایی که احساس امنیت، احترام و آرامش بیشتری داریم.
