هشت پنیر برتر برای سلامتی شما: از چدارِ استخوان‌ساز تا بریِ خواب‌آور
پنیر سال‌ها به‌عنوان خوراکی پرچرب و مضر شناخته شده و مقصر افزایش وزن، کلسترول بالا و بیماری قلبی معرفی می‌شد. اما به گفته متخصص تغذیه، راب هابسون، این نگاه یک‌جانبه است و بسیاری از انواع پنیر فواید چشمگیری دارند.
پنیر منبعی عالی از پروتئین باکیفیت، کلسیم، فسفر، ویتامین A و B12 است؛ ترکیبی که برای سلامت استخوان، ترمیم عضلات و متابولیسم ضروری است. برخی پنیرهای سنتی همچنین باکتری‌های مفیدی دارند که به سلامت روده کمک می‌کنند.
اگرچه پنیر سرشار از چربی اشباع است، اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند تأثیر آن بر سلامت قلب آن‌قدرها هم منفی نیست. «اثر ماتریکس لبنی»، یعنی تعامل کلسیم، پروتئین‌ها و چربی‌ها، باعث می‌شود بدن چربی پنیر را با سایر چربی‌های حیوانی متفاوت پردازش کند. مصرف متعادل پنیر معمولاً با افزایش بیماری قلبی ارتباط ثابت ندارد و حتی می‌تواند HDL (کلسترول خوب) را افزایش دهد. با این حال، به‌دلیل کالری و نمک بالا، کنترل مقدار مصرف همچنان اهمیت دارد.
چدار یکی از مفیدترین پنیرهاست؛ سرشار از کلسیم و پروتئین و در عین حال کم‌لاکتوز. پنیرهای نرم مثل بری و کاممبرت پروتئین کمتری دارند اما ترکیبات ارزشمندی مانند «گلیسین» (تقویت خواب) و «میریستامید» (بهبود عملکرد مغز) را در خود جای می‌دهند.
پنیر فِتا و هالومی پروتئین بالا و ریزمغذی‌های فراوان از شیر گوسفند یا بز دارند، اما بسیار شورند. پنیر آبی یا blue cheese که با کپک آبی پرورانده می شود، می‌تواند خاصیت ضدالتهابی و اثرات مثبت روی روده داشته باشد، هرچند برخی انواع آن ممکن است حاوی مایکوتوکسین باشد. پنیرهای نیمه‌فرآوری‌شده مانند «بیبی‌بل» یا «چیز استرینگ» برخلاف تصور عمومی سالم‌ترند و منبع خوبی از پروتئین و کلسیم محسوب می‌شوند. در مقابل، محصولاتی مثل «دانکرز» و «لانچبل» تقریباً ارزش غذایی ندارند و به‌دلیل وجود امولسیفایرها ممکن است برای روده مضر باشند.
