نگاهی تازه به انتخاب شغل در مدارس انتاریو
در کلاس‌های درس سراسر استان انتاریو، گروهی از داوطلبان تحت نام “آزمایشگاه شغلی انتاریو” (Ontario Career Lab) در حال ایجاد موجی از گفت‌وگوهای واقعی با دانش‌آموزان دبیرستانی هستند. این برنامه که توسط سازمان غیرانتفاعی HIEC راه‌اندازی شده، فضایی فراهم می‌کند تا نوجوانان در گروه‌های کوچک با مربیانی از طیف گسترده‌ای از مشاغل بنشینند و بدون فشار، درباره آینده شغلی خود حرف بزنند. نتیجه؟ کاهش اضطراب و ترس از انتخاب مسیر تحصیلی یا ورود به بازار کار.
HIEC از سال 1989 فعالیت خود را آغاز کرده و مأموریت اصلی‌اش پل زدن میان دنیای مدرسه و دنیای کار است. این نهاد با برنامه‌هایی مانند “آزمایشگاه شغلی انتاریو” و رویداد شناخته‌شده “زنان به‌عنوان مربیان شغلی”، تلاش دارد تا دانش‌آموزان را به‌گونه‌ای توانمند سازد که مسیر شغلی منحصربه‌فرد و معناداری را برای خود ترسیم کنند.
به گفته کِلی هوی مدیر اجرایی HIEC، فشار زیادی روی نوجوانان است هم از درون و هم از بیرون که باید هرچه زودتر تصمیم بگیرند وقتی بزرگ شدند، چه‌کاره می‌خواهند بشوند. اما او سوال مهم‌تری را مطرح می‌کند: چه می‌شد اگر به جای این نگاه، مسیر شغلی را یک فرآیند مادام‌العمر ببینیم؟ سفری که پر از پیچ‌وخم و تغییر است، نه فقط لیستی از شغل‌های پیاپی.
نگاهی تازه به انتخاب شغل
در دنیای امروز، دیگر نمی‌توان انتظار داشت نوجوانان دقیقاً بدانند چه شغلی را می‌خواهند تا آخر عمر داشته باشند. در واقع، HIEC می‌گوید که نباید انتخاب شغل را تصمیمی قطعی دید. مسیر شغلی یک فرآیند پویاست؛ سفری که گاهی با تغییر مسیر، بازآموزی و حتی شروع دوباره همراه است.
در این برنامه‌ها، دانش‌آموزان یاد می‌گیرند که تفاوت میان «شغل»، «پیشه» و «مسیر شغلی» چیست. قرار نیست همه از دبیرستان به دانشگاه بروند. شاید مسیر درست برای یک نفر، تحصیل در کالج باشد؛ برای دیگری، یادگیری یک مهارت از طریق کارآموزی یا حتی ورود مستقیم به بازار کار.
هوی تأکید می‌کند که این گفت‌وگوها فقط برای کمک به خود دانش‌آموزان نیست، بلکه سرمایه‌گذاری روی آینده اقتصادی کاناداست. او معتقد است وقتی جوانان با آگاهی وارد بازار کار شوند، شکاف مهارتی کاهش می‌یابد، نرخ بیکاری پایین می‌آید و اقتصاد پویا‌تر می‌شود.
صدای تجربه؛ از زبان افرادی واقعی
نکته جالب اینکه لازم نیست مربیان این برنامه حتماً مدیران برجسته یا کارآفرینان باتجربه باشند. حتی کسانی که تازه وارد دنیای کار شده‌اند، می‌توانند الگو باشند. صحبت از تجربه‌های ساده و واقعی مثل چطور وارد یک حرفه شدند، مسیر تحصیلی‌شان چه بود، یا اصلاً چقدر برای تحصیل هزینه کردند می‌تواند برای نوجوانان بسیار آموزنده باشد.
