نشست پاییزه مجلس انتاریو: پنج اولویت که مسیر آینده استان را تعیین می‌کنند
یادداشت هفته به قلم: شاکه آیوازیان – با فرارسیدن پاییز، نه تنها برگ‌ها رنگ عوض می‌کنند، بلکه فضای سیاسی انتاریو نیز وارد مرحله‌ای تازه می‌شود. نمایندگان پس از یک تابستان پرتنش به کوئینز پارک بازگشته‌اند و دولت داگ فورد تنها 28 روز فرصت دارد تا دستورکار خود را با سرعت و تمرکز به سرانجام برساند. اما این بازگشت کوتاه به معنای یک دوره آرام نیست؛ برعکس، پاییز امسال صحنه پیشبرد بی‌تعارف پنج اولویت کلیدی است که می‌تواند اقتصاد، آموزش، انرژی و حتی خیابان‌های استان را دگرگون کند. این بار دولت کمتر به جدل‌های سیاسی و پاسخ‌گویی به مخالفان نگاه می‌کند و بیشتر بر اجرای سیاست‌هایی متمرکز است که پیام آن روشن است: انتاریو باید خودکفا، رقابت‌پذیر و متکی به ظرفیت‌های داخلی خود باشد.
اولویت نخست: حمایت از صنایع داخلی در برابر طوفان تعرفه‌ها
تعرفه‌های آمریکا بر فولاد، آلومینیوم و اتومبیل‌سازی، زخم عمیقی بر صنایع انتاریو گذاشته است. دولت فورد با لحنی تهاجمی اعلام کرده شرکت‌هایی که تولید را به جنوب مرزها منتقل می‌کنند، در بازار انتاریو آینده روشنی نخواهند داشت. برنامه‌های جدید حمایت مالی از صنایع آسیب‌دیده و کارگران در راه است و هدف، نه فقط جبران خسارت، بلکه تقویت توان رقابتی استان در برابر فشارهای خارجی است.
دوم: «خرید از انتاریو» نه یک شعار، بلکه یک راهبرد اقتصادی
لایحه Buy Ontario قرار است به دولت‌ها، شهرداری‌ها و نهادهای عمومی دستور دهد تا در هر خرید، اولویت را به تولیدکنندگان انتاریویی بدهند. این سیاست می‌تواند جریان سرمایه عمومی را از خروج بی‌رویه به سمت بازارهای خارجی منحرف کند و آن را به جیب کارگران و تولیدکنندگان محلی بازگرداند. ممکن است این رویکرد رقابت را محدود و هزینه‌ها را کمی افزایش دهد، اما از نگاه بسیاری از مردم، حمایت از اقتصاد بومی دیرهنگام اما ضروری است.
سوم: بازگرداندن تمرکز نظام آموزشی به کلاس درس
لایحه 33 با هدف شفافیت، پاسخ‌گویی و پایان دادن به حاشیه‌سازی‌های سیاسی در سیستم آموزشی ارائه شده است. دولت به‌دنبال آن است که هیئت‌مدیره‌های آموزشی را از حوزه‌های پرتنش سیاسی دور کرده و انرژی آن‌ها را صرف موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان کند. از نظارت بیشتر بر هزینه‌های هیئت امنا تا بازتعریف نقش نهادهای محلی، این پیام واضح است: آموزش باید از حاشیه فاصله گرفته و به جوهره خود یعنی یادگیری بازگردد.
چهارم: انرژی به‌عنوان موتور توسعه نسل‌های بعدی
دولت فورد انرژی را نه تنها یک ضرورت زیربنایی بلکه ابزاری برای جذب سرمایه، توسعه صادرات و تثبیت قیمت‌ها می‌داند. سرمایه‌گذاری در رآکتورهای کوچک هسته‌ای در دارلینگتون و تقویت تولید هیدروژن نشان می‌دهد که دولت به‌دنبال ایجاد یک برند انرژی پاک و قابل‌رقابت جهانی برای انتاریو است. این تصمیم می‌تواند استان را به نخستین بازیگر بزرگ در گروه G7 تبدیل کند که آینده انرژی را نه واکنشی، بلکه پیش‌دستانه می‌سازد.
پنجم: بازتعریف عدالت در جاده‌ها با حذف دوربین‌های سرعت
تصمیم برای ممنوعیت دوربین‌های سرعت با این استدلال مطرح شده که این ابزار از هدف اولیه یعنی ایمنی فاصله گرفته و به منبع درآمد برای شهرداری‌ها تبدیل شده است. دولت تأکید می‌کند که عدالت جریمه‌گذاری نباید به ماشین کسب درآمد بدل شود و قصد دارد استانداردهای جدید و یکپارچه‌ای را برای برخورد با تخلفات وضع کند. حتی اگر برخی شهرداری‌های بزرگ مقاومت کنند، به نظر می‌رسد اراده دولت برای اصلاح این روند جدی و برگشت‌ناپذیر است.
جمع‌بندی:دولت فورد می‌داند که زمان اندک و توقعات بالا است؛ به همین دلیل این دوره کوتاه پارلمانی نه برای گفت‌وگوهای طولانی، بلکه برای تصمیم‌گیری‌های سریع طراحی شده است. از صنعت تا آموزش، از انرژی تا نظم اجتماعی، این نشست پاییزه می‌تواند نقطه چرخش انتاریو باشد. اگر این پنج اولویت با انسجام و بی‌وقفه پیش بروند.
