نشانه‌های پنهان اوتیسم در بزرگسالان بالای چهل سال
پژوهشی تازه در کالج کینگ لندن نشان می‌دهد بیشتر بزرگسالان اوتیستیک بالای 40 سال در بریتانیا بدون تشخیص رسمی زندگی می‌کنند؛ موضوعی که پیامدهای جدی برای زندگی آنان دارد. طبق این تحقیق، حدود 91 درصد مردان و 79 درصد زنان 40 تا 59 ساله اوتیستیک هرگز تشخیص نگرفته‌اند. این رقم در گروه سنی بالای 60 سال حتی بالاتر است و به بیش از 96 درصد می‌رسد.
در مقایسه، در میان جوان‌ترها اوضاع بهتر است: تنها 52 درصد افراد 20 تا 39 ساله و 23 درصد زیر 19 سال هنوز بدون تشخیص هستند. کارشناسان هشدار می‌دهند که نداشتن تشخیص مانع دسترسی به حمایت‌های لازم می‌شود و می‌تواند استرس، انزوا و افت کیفیت زندگی را به‌دنبال داشته باشد. تیم نیکولز از انجمن ملی اوتیسم تأکید می‌کند که تشخیص می‌تواند زندگی افراد را دگرگون کند یا حتی نجات‌بخش باشد.
برای شناسایی اوتیسم در بزرگسالی، دکتر لیزا ویلیامز هفت نشانه ظریف اما مهم را معرفی می‌کند:
- وابستگی شدید به روتین: هر تغییر غیرمنتظره منبع اضطراب شدید می‌شود.
2. علاقه‌های وسواسی و عمیق: علایقی که زمان و گفت‌وگوها را کاملاً پر می‌کنند.
3. حساسیت‌های حسی: نور، صدا، بو یا بافت لباس‌ها می‌توانند آزاردهنده باشند.
4. مشکل در پذیرش تغییرات: از تغییر شغل تا فناوری، همه می‌توانند تنش‌زا شوند.
5. سختی در درک قواعد اجتماعی: تماس چشمی، شوخی یا زبان بدن ممکن است دشوار باشد.
6. چالش در روابط عاطفی: بیان محبت یا هم‌زیستی ممکن است پیچیده شود.
7. مشکل در محیط کار: با وجود توانایی بالا در وظایف تخصصی، تغییرات یا جلسات گروهی می‌تواند طاقت‌فرسا باشد.
کارشناسان می‌گویند شناخت این نشانه‌ها کلید حمایت بهتر است؛ چرا که تشخیص می‌تواند دریچه‌ای به سوی آرامش و کیفیت زندگی بالاتر باشد.
