نسخه‌ای ده مرحله‌ای برای نجات کانادا؛ راهکارهایی برای دولت جدید
انتخابات به پایان رسیده و ورق جدیدی در تاریخ سیاسی کانادا ورق خورده است. اکنون که رقابت‌ها، وعده‌ها و بحث‌های داغ انتخاباتی فروکش کرده، نگاه‌ها به سوی دولت تازه بر سر کار آمده دوخته شده است؛ دولتی که باید کشور را از دهه‌ای مملو از رکود اقتصادی، کاهش بهره‌وری و بی‌عملی سیاسی نجات دهد. آنچه امروز کانادا به آن نیاز دارد، رهبری جسور، تصمیم‌گیری‌های قاطع و اجرای برنامه‌هایی بنیادین است که بتواند اقتصاد کشور را دوباره روی ریل رقابت جهانی قرار دهد.
در همین حال، شرایط بین‌المللی نیز در حال دگرگونی است. بازگشت دونالد ترامپ به مرکز سیاست آمریکا و موج تازه‌ای از سیاست‌های حمایت‌گرایانه و تنبیهی او، به‌ویژه در قالب تعرفه‌های تجاری، برای کانادا هشداردهنده است. این تحولات، بار دیگر به ما یادآوری می‌کنند که دیگر نمی‌توان تنها به همسایه جنوبی تکیه کرد. باید برای تأمین منافع اقتصادی و امنیت ملی خود، خوداتکایی را سرلوحه قرار داده و راه‌های تازه‌ای برای همکاری با متحدان واقعی در جهان بیابیم.
دولت جدید باید با رویکردی عمل‌گرا و عاری از شعارهای توخالی، اصلاحاتی اساسی را در ده حوزه کلیدی در دستور کار قرار دهد؛ حوزه‌هایی که از اقتصاد و منابع طبیعی تا سلامت، مهاجرت، سیاست خارجی و امنیت ملی را در بر می‌گیرند. آیا دولت تازه این توان را دارد که صرفاً وعده ندهد، بلکه عمل کند؟ این همان پرسشی است که پاسخ آن، آینده کانادا را رقم خواهد زد.
- بازسازی چارچوب رشد اقتصادی: اصلاحاتی در نظام مالیاتی، مقررات و فرآیندهای تصویب پروژه‌ها برای رقابت‌پذیری بیشتر با آمریکا لازم است. تمرکز ویژه بر مالیات شرکت‌ها و کسب‌و‌کارهای کوچک و متوسط باید در اولویت قرار گیرد.
- آزادسازی ظرفیت منابع طبیعی: باید موانع بهره‌برداری از منابع انرژی و معدنی کشور، از جمله پروژه Ring of Fire در انتاریو، برطرف شده و مجوزهای صادراتی تسریع شود. مشارکت جوامع بومی به‌عنوان سهامداران به‌جای درگیری‌های حقوقی، راهکاری مؤثر است.
- افزایش رقابت واقعی: بازارهای انحصاری مانند بانکداری، مخابرات و حمل‌و‌نقل باید بازسازی شوند.
- حذف موانع تجارت داخلی: استان‌ها موظف به رفع موانع داخلی ظرف شش ماه شوند، در غیر این صورت از بودجه فدرال کاسته شود. همچنین نظام آموزشی باید بر علوم و فناوری‌های نو تمرکز یابد و تاریخ‌نگاری واقعی و متعادل آموزش داده شود.
- اصلاح ساختاری نظام سلامت: با حفظ اصول عمومی، مجالی برای ارائه خدمات خصوصی ایجاد شود. جذب سریع‌تر پزشکان خارجی و افزایش رقابت، کیفیت را بالا میبرد.
- مهاجرت بر پایه شایستگی: جذب نخبگان پزشکی و STEM در اولویت قرار گیرد. توازن میان تعداد مهاجران و ظرفیت‌های کشور در مسکن، سلامت و آموزش ضروری است.
- بازنگری روابط با آمریکا: باید واقع‌بینانه و با احتیاط روابط با ایالات متحده را بازتعریف کرد. استفاده از منابع کلیدی کانادا برای کسب امتیاز در مذاکرات، پیشنهاد شده است.
- تمرکز تازه در سیاست خارجی: باید روابط با اروپا، ژاپن و شرکای آسیا تقویت شود و با چین و هند روابطی عمل‌گرا برقرار گردد.
- افزایش بودجه نظامی: دو برابر کردن بودجه دفاعی در سه سال با کاهش خدمات عمومی، به‌ویژه در شمال، حیاتی است.
- اصلاح نهادهای اطلاعاتی و پلیس: ظرفیت RCMP برای مقابله با تهدیدات مدرن مانند پول‌شویی، تروریسم و جاسوسی باید افزایش یابد و سیستم قضایی نیز تقویت شود.
دولت جدید ابزار لازم برای اقدام جسورانه را دارد، اما آیا اراده و رهبری کافی برای اجرا هم دارد؟
