ناگفتههایی از اضطرابهای مادران تازهکار!

مادر شدن سرآغاز سفری پر از سوال و سردرگمی است، اما بسیاری از واقعیات تلخ و اضطرابهای عمیق این مرحله مهم، در سکوت و انکار باقی میمانند. در حالی که توصیههای عملی درباره شیردهی و برنامه خواب نوزاد به وفور وجود دارد، جنبههای احساسی و روانی مادر شدن اغلب نادیده گرفته میشود و این بیتوجهی به تداوم این تصور غلط کمک میکند که مادری باید بهطور طبیعی و بدون مشکل اتفاق بیفتد.
کارشناسان بر این باورند که این افکار و احساسات در میان مادران تازهکار بسیار رایج هستند، اما آنها اغلب از بیانشان هراس دارند. به مادران توصیه میشود که در صورت مواجهه با چنین مشکلاتی، حتماً از اطرافیان و متخصصان کمک بگیرند.
زخمهای جسمی پنهان
به گفته هاتیا، یک متخصص مامایی، تا 90 درصد زنانی که برای نخستین بار زایمان طبیعی دارند، دچار پارگی، خراش یا برش اپیزیوتومی (برشی میان واژن و مقعد برای تسهیل زایمان) میشوند. او میگوید: تغییرات فیزیکی ناشی از بارداری و زایمان، با تولد نوزاد بهسرعت ناپدید نمیشوند.
اگرچه بسیاری از این زخمها سطحی و قابل ترمیم هستند، اما در مواردی که آسیب شدیدتر باشد، میتواند آثار جسمی و روانی عمیقی برجای بگذارد. هاتیا تأکید میکند: ما به اندازه کافی درباره چگونگی کنار آمدن با این آسیبها صحبت نمیکنیم.
سلامت روان مادران؛ مشکل پنهان ولی شایع
کارن میدلتون، رئیس بخش سیاستگذاری ائتلاف سلامت روان مادران میگوید: دستکم یک زن از هر پنج زن، در دوران بارداری یا سالهای اولیه پس از زایمان دچار مشکلات روانی میشود. با اینکه این مشکلات رایجترین عوارض بارداری در بریتانیا به شمار میروند، 70 درصد زنان علائم خود را پنهان کرده یا کماهمیت جلوه میدهند.
بیتوجهی به سلامت روان مادران میتواند عواقب جدی داشته باشد، اما همچنان در سکوت و شرم پنهان میماند. وقت آن رسیده که این تابو شکسته شود و گفتگوهای واقعی درباره نیازهای عاطفی و روانی مادران آغاز گردد.