می دانستید اولین فاجعه هسته‌ای جهان در انتاریو رخ داد؟
در 12 دسامبر 1952، انتاریو محل اولین حادثه هسته‌ای جهان در آزمایشگاه‌های چاک ریور، واقع در 180 کیلومتری شمال غربی اتاوا بود. این حادثه در راکتور تحقیقاتی NRX به دلیل نقص فنی و خطای انسانی رخ داد که باعث گرمای بیش از حد و آسیب جدی به هسته راکتور شد.
در آن روز، تغییرات در سیستم خنک‌کننده موجب کاهش جریان آب شد که باعث داغ شدن میله‌های سوختی گردید. این مشکل به انفجارهای گازی منجر شد که گنبدی چهار تنی را به هوا پرتاب کرده و مواد رادیواکتیو را در جو منتشر کرد. در پی این حادثه، یک میلیون گالن آب آلوده—که هفت برابر کل تولید جهانی رادیوم در آن زمان بود—به ترانشه‌هایی در نزدیکی رودخانه اتاوا تخلیه شد.
بیش از 800 کارمند AECL، به همراه نیروهای نظامی کانادا و آمریکا، در عملیات پاک‌سازی شرکت داشتند که در میان آن‌ها جیمی کارتر، رئیس‌جمهور آینده آمریکا، نیز حضور داشت. به دلیل سطح بالای تشعشعات، هر کارگر تنها 90 ثانیه اجازه کار داشت. کارتر بعدها از تأثیرات پرتوگیری از جمله تغییر رنگ ادرار خود یاد کرد، اما با این وجود صاحب چهار فرزند شد.
گزارش‌های رسمی AECL مدعی بودند که سطح تشعشعات در حد مجاز بوده، اما هیچ مطالعه پزشکی بلندمدتی برای بررسی اثرات این حادثه بر کارکنان انجام نشد.
حادثه 1952 تنها حادثه هسته‌ای چاک ریور نبود. در سال 1958، یک میله سوختی در راکتور NRU دچار آتش‌سوزی شد و بخشی از اورانیوم سوخته شده به گودالی سقوط کرد. دانشمندان با استفاده از ماسک و لباس‌های حفاظتی، این آتش را با سطل‌های شن مرطوب خاموش کردند.
این حوادث اهمیت ایمنی در انرژی هسته‌ای را نشان دادند. امروزه، آزمایشگاه‌های چاک ریور در زمینه توسعه فناوری هسته‌ای برای کاربردهای صلح‌آمیز پیشگام هستند.
