موز؛ میوه‌ای پرخاصیت اما نه برای همه
یک عدد موز متوسط تنها ۱۰۵ کالری دارد، ولی در عوض حدود ۴۲۲ میلی‌گرم پتاسیم به بدن می‌رساند؛ یعنی تقریباً ۹٪ از نیاز روزانه بدن. این میوه می‌تواند در تنظیم فشار خون، بهبود عملکرد قلب و گوارش، و تأمین انرژی فوری موثر باشد. همچنین بسیار قابل حمل است و نیازی به شست‌وشو یا آماده‌سازی ندارد.
چه کسانی باید در مصرف موز احتیاط کنند؟
با وجود خواص زیاد، بعضی افراد بهتر است مصرف موز را محدود یا حتی حذف کنند. در ادامه گروه‌هایی را معرفی می‌کنیم که باید درباره مصرف موز با پزشک مشورت کنند:
بیماران کلیوی
موز منبع غنی پتاسیم است. اما در کسانی که کلیه‌هایشان به‌درستی کار نمی‌کنند، این پتاسیم اضافی می‌تواند در خون تجمع پیدا کند و باعث هیپرکالمی شود؛ شرایطی که با علائمی مثل ضربان نامنظم قلب، ضعف عضلانی یا حتی خطر ایست قلبی همراه است.
افرادی که داروهای خاص مصرف می‌کنند
داروهایی مانند بتابلوکرها، مهارکننده‌های ACE یا دیورتیک‌های نگهدارنده پتاسیم می‌توانند سطح پتاسیم خون را بالا ببرند. اگر این افراد موز را هم زیاد مصرف کنند، ممکن است دچار عوارض خطرناک شوند.
مبتلایان به آلرژی موز
برخی افراد دچار حساسیت به موز هستند. علائم آلرژی می‌تواند شامل خارش، تورم، خس‌خس سینه، یا در موارد نادر، آنافیلاکسی باشد؛ وضعیتی که نیاز به اقدام فوری پزشکی دارد.
افراد دیابتی یا با قند خون ناپایدار
موز دارای شاخص گلایسمی متوسط است، یعنی می‌تواند قند خون را نسبتاً سریع بالا ببرد. اگر دیابت دارید یا قند خون‌تان نوسان دارد، باید مقدار و زمان مصرف موز را کنترل کنید. موزهای رسیده، شیرین‌تر و اثرگذارتر بر قند خون هستند، در حالی که موزهای کمتر رسیده تأثیر کمتری دارند.
اگرچه موز یک خوراکی سالم و مغذی است، اما همه نمی‌توانند با خیال راحت آن را مصرف کنند. اگر دچار بیماری خاصی هستید یا داروی خاصی مصرف می‌کنید، حتماً پیش از اضافه کردن موز به رژیم روزانه‌تان، با پزشک مشورت کنید.
