ماده شیمیایی رایج ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد
محققان دانشگاه روچستر و سایر موسسات شواهد جدیدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهند تری‌کلرواتیلن (TCE)، یک ماده شیمیایی صنعتی رایج، ممکن است با بیماری پارکینسون مرتبط باشد. این ماده شیمیایی در صنایع مختلف به کار می‌رود و می‌تواند در محیط زیست منتشر شود، به طوری که افراد ممکن است بدون اینکه بدانند، در معرض آن قرار بگیرند.
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که به تدریج بر حرکت تاثیر می‌گذارد. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی که دوپامین تولید می‌کنند، آسیب دیده یا از بین می‌روند. علائم آن شامل لرزش، سفتی عضلات، حرکت کند، مشکلات تعادلی، تغییرات در گفتار، از دست دادن حس بویایی، مشکلات خواب و اختلالات خلقی است. علت دقیق بیماری هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. قرار گرفتن در معرض سموم، از جمله آفت‌کش‌ها و حلال‌های صنعتی، می‌تواند خطر را افزایش دهد.
تری‌کلرواتیلن، که در صنایع مختلف مانند تمیز کردن قطعات فلزی، خشکشویی و کافئین‌زدایی از قهوه استفاده می‌شود، از دهه‌ها پیش با بیماری پارکینسون ارتباط پیدا کرده است. تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که افرادی که در معرض TCE قرار دارند، 500 درصد بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به این بیماری هستند. علاوه بر محیط‌های صنعتی، TCE می‌تواند از منابع آلوده به آب تبخیر شود و وارد هوا، خانه‌ها و محیط‌های کاری شود.
محققان برای درک بیشتر رابطه بین TCE و پارکینسون، مطالعات موجود را بررسی کرده و به شش نفر مبتلا به پارکینسون که در معرض این ماده شیمیایی قرار داشتند، پرداخته‌اند. آنها معتقدند که TCE می‌تواند در افزایش موارد بیماری پارکینسون در سطح جهانی نقش داشته باشد و باید به عنوان یک عامل قابل پیشگیری در نظر گرفته شود. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک کامل تأثیرات این ماده بر مغز و چگونگی کاهش آن نیاز است.
در حال حاضر، درمان قطعی برای پارکینسون وجود ندارد، اما داروها، فیزیوتراپی و تغییرات در سبک زندگی می‌توانند علائم را مدیریت کنند. علاوه بر این، برای کاهش قرارگیری در معرض TCE، بهبود مقررات زیست‌محیطی و ایمنی محیط‌های کاری ضروری است.
