قاتل خاموش زنان: چرا بیماری قلبی همچنان مرگبارترین تهدید برای زنان است؟

علیرغم پیشرفتهای قابل توجه در درمان بیماریهای قلبی، این بیماری همچنان بزرگترین عامل مرگ و میر در میان زنان در سراسر جهان است و دلایل آن فراتر از مسایل پزشکی است.
متخصصان قلب در انجمن قلب و عروق بریتانیا و بنیاد قلب بریتانیا هشدار میدهند که زنان بهطور سیستماتیک از شرکت در کارآزماییهای بالینی مرتبط با قلب و عروق کنار گذاشته میشوند. فقط کمتر از 30 درصد شرکتکنندگان در این مطالعات زنان هستند. این موضوع باعث میشود اطلاعات حیاتی درباره واکنشها، علائم و عوامل خطر خاص زنان نادیده گرفته شود.
دکتر ویجی کونادیان از دانشگاه نیوکاسل میگوید یکی از موانع عمده برای مشارکت زنان در این تحقیقات، مسئولیتهای خانوادگی مانند مراقبت از فرزندان و افراد سالمند است. او پیشنهاد میکند که برای جذب بیشتر زنان باید پیگیریهای انعطافپذیر، حمایت از مراقبت کودکان و بازپرداخت هزینههای سفر فراهم شود.
در حال حاضر بیش از 3.6 میلیون زن در بریتانیا با بیماری قلبی زندگی میکنند؛ این بیماری دو برابر بیشتر از سرطان سینه زنان را میکشد. با این حال بسیاری از زنان حتی از خطرات آن برای خود بیخبرند.
پروفسور آندره نگ، رئیس انجمن قلب بریتانیا، در آستانه کنفرانس سالانه این انجمن اعلام کرد که زمان آن رسیده تا با اقدامات جدی، حضور زنان را در پژوهشهای قلبی افزایش دهیم. توصیههایی چون تشکیل تیمهای تحقیقاتی متنوع شامل زنان و مردان، حمایت مالی برای مراقبت از کودک، و اطلاعرسانی دقیق و قابلاعتماد به زنان برای مشارکت در مطالعات، میتواند جان هزاران زن را نجات دهد.
دکتر سونیا بابو-نارایان، مدیر بالینی بنیاد قلب بریتانیا، تأکید میکند که تبعیض در پژوهشهای علمی، درمان و تشخیص بیماری قلبی همچنان ادامه دارد و باید متوقف شود. او میگوید: تیمهای علمی متنوع نهتنها زنان بیشتری را جذب پژوهش میکنند، بلکه نوآوری و نتایج درمانی بهتری نیز به همراه دارند.
از دلایل اصلی بیماری قلبی در زنان، تصلب شرایین (انسداد رگها بهوسیله چربی، کلسترول و کلسیم) است که میتواند منجر به سکته یا حمله قلبی شود. با وجود آنکه عامل خاصی برای بیماری قلبی در زنان نیست، اما واکنشها و علائم آنها با مردان تفاوت دارد و همین موضوع نیاز به پژوهشهای اختصاصی برای زنان را دوچندان میکند.
پیام نهایی متخصصان: اگر زنان بیشتر در تحقیقات مشارکت داده شوند، میتوان آمار مرگومیر ناشی از بیماری قلبی را به طرز چشمگیری کاهش داد. اما این تنها با شکستن موانع ساختاری و فرهنگی ممکن است و این تغییر ارزشش را دارد.