فروپاشی طبقه متوسط کانادا؛ نشانه های فشار اقتصادی بی‌سابقه
طبقه متوسط در کانادا، سال‌ها به‌عنوان ستون فقرات اقتصاد کشور شناخته می‌شد؛ نمادی از ثبات، پیشرفت و فرصت. اما امروزه این طبقه در حال کوچک شدن و از دست دادن جایگاه خود است. هزینه‌های زندگی روزافزون، دستمزدهای راکد، بحران مسکن و افزایش بدهی‌ها، زندگی برای خانواده‌های معمولی کانادایی را به‌مراتب دشوارتر کرده است. در اینجا، فشارهایی که طبقه متوسط را به زانو درآورده‌اند، بررسی می‌شود:
خانه‌دار شدن یک رویا شده – در شهرهایی مانند تورنتو و ونکوور، حتی خانه‌های معمولی بالای یک میلیون دلار قیمت دارند.
اجاره‌نشینی دشوار شده – اجاره‌ها سریع‌تر از درآمدها افزایش یافته‌اند و بسیاری نیمی از درآمدشان را صرف اجاره می‌کنند.
دستمزدها ثابت ولی هزینه‌های بیشتر – قدرت خرید مردم به‌مرور کاهش می‌یابد.
کسب دو درآمد، ولی همچنان در مضیقه – حتی با دو شاغل در خانه، بسیاری فقط زنده می‌مانند نه زندگی.
هزینه‌های سرسام‌آور مهدکودک – مانند وام مسکن دوم، فشار مالی زیادی به خانواده‌ها وارد می‌کند.
هزینه تحصیلات عالی، گران و کمرشکن – شهریه‌ها و بدهی‌های دانشجویی در حال افزایش است.
برنامه‌های بازنشستگی ناپدید شده‌اند – بیشتر مردم به RRSP و بازار سهام وابسته‌اند.
نبود پس‌انداز اضطراری – یک هزینه غیرمنتظره می‌تواند فاجعه‌بار باشد.
هزینه مواد غذایی از کنترل خارج شده – خانواده‌ها مجبورند از مواد مغذی صرف‌نظر کنند.
وابستگی شدید به کارت اعتباری – برای بسیاری، تنها راه گذران ماه شده است.
افزایش نسبت بدهی به درآمد – مردم ولخرج نیستند، فقط سعی می‌کنند دوام بیاورند.
رشد اقتصاد گیگ (مشاغل پاره‌وقت و پروژه‌ای) – جای مشاغل پایدار را گرفته اند.
بازنشستگی به تعویق افتاده – بسیاری از افراد مسن مجبور به ادامه کار هستند.
تعطیلات خانوادگی نایاب شده‌اند – سفر در اولویت نیست.
خدمات عمومی در حال کاهش – کاهش حمایت دولتی بار بیشتری بر دوش خانواده‌ها می‌گذارد.
خانه‌های کوچکتر با قیمت‌های بالاتر – ارزش کمتر در برابر هزینه بیشتر.
افزایش هزینه‌های درمانی و دندانپزشکی – بدون بیمه، پرداخت آن دشوار است.
جمع‌بندی:
طبقه متوسط کانادا در حال فروپاشی است؛ فشارهای مالی نه‌تنها معیشت بلکه سلامت روانی مردم را نیز تهدید می‌کند. این بحران فقط اقتصادی نیست، بلکه تهدیدی برای عدالت اجتماعی و آینده کشور است. حفظ طبقه متوسط، تضمین‌کننده ثبات و امید در جامعه‌ای است که روز به روز نابرابرتر می‌شود.
