سیبزمینی شیرین، شگفتانگیزترین و سالمترین کربوهیدرات روی میز شما
سیبزمینی شیرین اغلب با سیبزمینی معمولی یکی گرفته میشود، اما دکتر مایا روسمن افسانهها را رد کرده و توضیح میدهد چرا واقعاً باید آن را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
این گیاه که منشأ آن آمریکای جنوبی است، در سالهای اخیر از غذایی ساده به ستاره آشپزخانههای سالم تبدیل شده است: شیرین، نرم و خوشطعم، و پشت پوست نارنجی آن یک نیروی تغذیهای واقعی پنهان است. برخلاف سیبزمینی معمولی، این گیاه به خانوادهای کاملاً متفاوت تعلق دارد و در تمام ویژگیهای مهم مانند ارزش غذایی، تأثیر بر قند خون و غنای ویتامینها متفاوت است.
در مقایسه با سایر منابع کربوهیدرات رایج مانند برنج، پتیتم یا پاستا، سیبزمینی شیرین شاخص گلیسمی پایینتری دارد. این یعنی قند موجود در غذا با سرعت کمتری وارد خون میشود، سطح قند پایدارتر باقی میماند و احتمال افت انرژی یا افزایش ناگهانی انسولین کمتر است. مطالعات اخیر نشان دادهاند که مصرف منظم سیبزمینی شیرین حساسیت به انسولین را بهبود میبخشد و سطح قند خون را متعادل نگه میدارد، بهویژه در افراد پیشدیابتی.
سیبزمینی شیرین نه تنها یک «کربوهیدرات سالم» است، بلکه منبع مهمی از ویتامینها، مواد معدنی و آنتیاکسیدانهاست. رنگ نارنجی آن نشاندهنده وجود بتاکاروتن است که بدن آن را به ویتامین A تبدیل میکند؛ ویتامینی که برای بینایی، پوست و سیستم ایمنی اهمیت دارد.
میتوان آن را پخت، بخارپز، گریل یا حتی به صورت سرد در سالاد استفاده کرد، و ارزش تغذیهای آن حتی پس از پخت نیز حفظ میشود.
نکات مهم درباره سیبزمینی شیرین:
- هرچه رنگ نارنجیتر باشد، بتاکاروتن بیشتری دارد.
- کمچرب و غنی از فیبر غذایی است، که باعث سیری طولانی و هضم مناسب میشود.
- پختن سیبزمینی شیرین جذب ویتامین A را بهتر میکند، به ویژه اگر کمی روغن باکیفیت اضافه شود.
- سرشار از پتاسیم است که برای تعادل فشار خون مهم است؛ پخت در آب ممکن است مقدار پتاسیم را کاهش دهد.
- به حفظ سلامت پوست کمک میکند و آنتیاکسیدانهای آن از آسیب سرما، خشکی و حتی آفتاب محافظت میکنند.
- حرارت دیدن و پختن ارزش تغذیهای آن را از بین نمیبرد، بنابراین میتوان آن را آماده کرد و در یخچال نگهداری یا به سالاد و خورش اضافه کرد.
- شاخص گلیسمی بسیار پایینی دارد و برای دیابتیها و پیشدیابتیها مناسب است.
