سقوط افسانه خانهدار شدن: آیا بزرگترین باور مالی کانادا فرو میریزد؟
برای نسلها، خانهداشتن در کانادا نماد موفقیت و امنیت مالی بوده است. اما با سردشدن بازار، نرخهای بهره بالا و رکود معاملات، بحث جدیدی میان مردم شکل گرفته: آیا خانه واقعاً یک سرمایهگذاری است یا فقط یک سرپناه گرانقیمت؟
این جدال از یک پست جنجالی در Reddit شروع شد؛ جایی که کاربری استدلال کرد خانه مانند ماشین یا لوازم خانگی فرسوده میشود و نباید یک خانه 25 ساله گرانتر از یک خانه نوساز باشد. از نگاه او، 25 سال رشد قیمت مسکن در کانادا بیش از آنکه بر مبنای واقعیت باشد، بر پایه «توهم و سفتهبازی» بنا شده است و اکنون بازار در حال “بازگشت به واقعیت” است.
موافقان معتقدند هزینه واقعی یک خانه باید شامل قیمت زمین، ساخت، مالیاتها و استهلاک باشد؛ اما برای یک ربع قرن، قیمتها «غیرمنطقی» افزایش یافتهاند. برخی هشدار دادند حتی بانکها نیز که روی 80 درصد ارزش این املاک وام دادهاند، در معرض خطر قرار دارند.
اما مخالفان هم کم نبودند. برخی Redditorها تأکید کردند که مالکیت خانه همچنان برتری اقتصادی دارد: وقتی وام تمام شود، بزرگترین هزینه زندگی حذف میشود. حتی بسیاری با اجارهدادن اتاقها هزینه وام را کامل پوشش میدهند.
تحلیلگران یادآور شدند که خانه سود نمیدهد، زمین سود میدهد؛ ساختمان همیشه مستهلک میشود. اما افزایش قیمت زمین در شهرهایی مانند تورنتو و ونکوور، ناشی از کمبود عرضه، محدودیتهای ساختوساز و جمعیتپذیری است.
آمارها نشان میدهد بازده بلندمدت مسکن در کانادا حدود 3 تا 4 درصد در سال بوده؛ نه ناچیز، اما نه آنقدر زیاد که همیشه از تورم یا بازار سهام جلو بزند. در همان حال، بحران گرانی بدترین وضعیت 40 سال اخیر را رقم زده و پیشبینیها نیز از رشد بسیار ملایم قیمتها حکایت دارد.
در نهایت، پاسخ قطعی وجود ندارد. خانه برای برخی ثبات و صرفهجویی در بلندمدت میآورد؛ اما برای بسیاری دیگر، سرمایهگذاری مطمئنی نیست. در سال 2025، خرید خانه بیش از آنکه مسیر ثروت باشد، یک انتخاب شخصی، وابسته به مکان، زمان و توان مالی است، نه یک مسیر تضمینشده به سمت موفقیت.
