زنگ خطر برای بازار کار کانادا: چگونه کمبود مهارت را جبران کنیم؟

کانادا با بحران جدی به نام کمبود مهارتهای حرفه ای مواجه است. طبق آمار اخیر، 77 درصد از کسبوکارهای کانادایی اعلام کردهاند که قادر به یافتن نیروهای ماهر مناسب برای مشاغل موجود نیستند. حتی در میان متقاضیان واجد شرایط، 44 درصد مهارت کافی برای استخدام را ندارند. در حال حاضر حدود 700 هزار شغل خالی در کشور وجود دارد.
این در حالی است که کانادا یکی از بزرگترین نسلهای فارغالتحصیل خود را با حدود 360 هزار دانشجو از دانشگاهها، کالجها و مراکز فنی روانه بازار کار کرده است. اما فاصله میان آموزش رسمی و نیازهای واقعی بازار کار هر روز بیشتر میشود.
آیندهای نگرانکننده
بحران مهارتها در آینده بدتر نیز خواهد شد. تا سال 2028، حدود 700 هزار نیروی کار ماهر بازنشسته میشوند. نظام کارآموزی کانادا، با نرخ تکمیل پایین (32 درصد مردان و 35 درصد زنان) و مدت زمان طولانی آموزش (تا چهار سال)، پاسخگوی این نیاز نیست.
این کمبود تنها محدود به مشاغل فنی نیست؛ پیشبینی میشود تا سال 2030 حدود 100 هزار کمبود پرستار وجود داشته باشد. همچنین در زمینههایی چون فناوری، مهندسی ساختوساز، آموزش عمومی و مدیریت زنجیره تأمین نیز نیاز رو به رشدی احساس میشود.
بازنگری در مسیر آمادهسازی نیروی کار
بسیاری از کارفرمایان اعتماد خود را به مدارک رسمی از دست دادهاند و به سوی استخدام مبتنی بر مهارت رفتهاند. در سال 2024 حدود 80 درصد شرکتها از این مدل استفاده کردهاند. برخی شرکتها مانند Shopify برنامههای خاصی برای آموزش مهارتهای لازم از سطح دبیرستان طراحی کردهاند.
برای حل اساسی این مشکل، پنج راهکار کلیدی پیشنهاد میشود:
- نوسازی نظام کارآموزی: گذر از مدل زمانمحور به مدل مبتنی بر شایستگی با هدف کاهش مدت آموزش به کمتر از دو سال.
- گسترش اعتبارسنجی مهارتها از طریق میکروگواهیها: تمرکز بر یادگیری کوتاهمدت، قابل انباشته و شناختهشده در صنعت.
- شناسایی یادگیریهای غیررسمی: ایجاد یک سیستم ملی برای ارزیابی مهارتهای تجربی و پیوند آنها به استانداردهای شغلی.
- اصلاح برنامههای تحصیلات عالی: طراحی دورههای کوتاهتر و متناسبتر با نیازهای بازار، همراه با آموزشهای عملی.
- تشویق سرمایهگذاری کارفرمایان در آموزش مداوم: ایجاد مشوقهای مالی برای کارفرمایانی که در ارتقای مهارتهای نیروی کار سرمایهگذاری میکنند.
کانادا برای مقابله با بحران مهارتها باید نگاه خود را به آموزش، استخدام و توسعه نیروی انسانی بهطور بنیادین تغییر دهد. آینده بازار کار تنها با انعطافپذیری، شایستهمحوری و نوآوری تضمین خواهد شد.