رازهای پنهان واکنش بدن به ترس
ترس یک مکانیسم طبیعی بقاست، اما وقتی بیش از حد فعال شود، می‌تواند پیامدهای غیرمنتظره‌ای داشته باشد. چه از یک ترس ناگهانی در فیلم‌های ترسناک باشد و چه یک وضعیت اضطراری واقعی، بدن شما واکنش نشان می‌دهد. قرار گرفتن مداوم در معرض ترس می‌تواند سلامت جسمی و روانی شما را به خطر بیندازد. در اینجا آنچه در مغز و بدن شما هنگام تجربه ترس اتفاق می‌افتد را بررسی می‌کنیم:
تشخیص تهدید
واکنش ترس از آمیگدال آغاز می‌شود، بخشی کوچک و بادامی شکل در مغز که مسئول پردازش احساسات و شناسایی خطر است. این بخش سریعاً به بقیه مغز سیگنال می‌دهد تا آماده واکنش شود.
هیپوتالاموس پیام اضطراری ارسال می‌کند
هنگامی که آمیگدال تهدیدی را شناسایی می‌کند، به هیپوتالاموس (مرکز فرماندهی مغز برای پاسخ های استرس) هشدار می‌دهد. این امر باعث آزاد شدن هورمون‌ها و انتقال‌دهنده‌های عصبی می‌شود که واکنش «مبارزه یا فرار» را فعال می‌کنند.
آدرنالین بدن را پر می‌کند
غدد فوق کلیوی هورمون آدرنالین را آزاد می‌کنند تا بدن برای اقدام سریع آماده شود. این موجب افزایش ضربان قلب، تنفس سریع و تیزتر شدن حواس می‌شود تا شانس بقا افزایش یابد.
عضلات برای واکنش آماده می‌شوند
ترس باعث سفت شدن عضلات می‌شود و بدن را آماده مبارزه یا فرار می‌کند. این واکنش خودکار قدرت و چابکی جسمی را در شرایط خطر افزایش می‌دهد.
مردمک‌ها برای دید بهتر گشاد می‌شوند
در مواجهه با ترس، مردمک‌های چشم بزرگ‌تر می‌شوند تا نور بیشتری وارد شود، بینایی بهتر شود و تهدیدها در شرایط کم‌نور راحت‌تر شناسایی شوند.
افزایش فشار خون و ضربان قلب
قلب سریع‌تر می‌تپد تا خون غنی از اکسیژن به عضلات و اندام‌های حیاتی برسد و بدن آماده واکنش فوری شود. با گذشت زمان، افزایش مکرر ضربان قلب می‌تواند مشکلات قلبی-عروقی ایجاد کند.
مغز تهدید واقعی را از خیالی تشخیص می‌دهد
پس از شوک اولیه، مغز بررسی می‌کند که آیا تهدید واقعی است یا خیر. قشر پیشانی و هیپوکامپ با هم کار می‌کنند تا وضعیت را منطقی ارزیابی کرده و تعیین کنند آیا واکنش ترس لازم است یا نه.
ترس می‌تواند درد را سرکوب کند و به بدن آسیب بزند
آدرنالین به طور موقت درد را کاهش می‌دهد و مسیرهای عصبی خاصی را مسدود می‌کند. این اجازه می‌دهد افراد حتی پس از آسیب دیدن، به دویدن یا مبارزه ادامه دهند.
اگر ترس بیش از حد فعال شود، می‌تواند منجر به استرس مزمن، فشار خون بالا و ضعف سیستم ایمنی شود. قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض هورمون‌های استرس می‌تواند بدن را فرسوده کند.
افرادی که اضطراب، PTSD یا مشکلات قلبی دارند ممکن است واکنش ترس آن‌ها شدیدتر یا طولانی‌تر باشد.
