تولد یک جزیره جدید در سواحل ونیز
آب های گرم و سواحل شنی تالاب ونیز صدها سال است که گردشگران را از سراسر جهان به خود جذب کرده است. اکنون، مردم محلی و بازدیدکنندگان به طور یکسان یک مکان دیگر برای چیدن صندلی های پاسیو خود دارند، زیرا جزیره ای جدید در نزدیکی این شهر تاریخی شکل می گیرد.
پیش از این، جزیره مخفی باکان تنها در ماه های تابستان و قبل از اینکه توسط طوفان های زمستانی از بین برود، سر از آب بر می آورد. اما به لطف یک سد جدید ، این مکان با اکوسیستم شکوفای خود به یک جزیره دائمی در تالاب تبدیل شده است.
این ساحل با 250 متر طول و 10 متر عرض، با لایه ای از پوشش گیاهی ضخیم پوشیده شده است.
باکان در حال حاضر خانه طیف وسیعی از گیاهان مردابی مانند سامفایر، راش، گل های بومی و سروهای کوچک مقاوم به نمک به نام تماریس است.
در حالی که ساکنان تولد یک ساحل جدید را جشن می گیرند، برخی کارشناسان هشدار می دهند که این می تواند نشانه ای نگران کننده برای اکوسیستم شکننده ونیز باشد.
در تالاب کم عمق و شور ونیز، جزایر شنی کوچکی می توانند حتی از اختلالات جزئی تا چرخش جریان ها شکل بگیرند. چیزی که باکان را در میان این مجمع الجزایر همیشه در حال تغییر منحصر به فرد کرد، فصلی بودن آن بود.
در ماه های گرم تر با پایین آمدن سطح آب، باکان از آب بیرون می آمد، جایی که سواحل آرام و غیرقابل دسترس آن را به مکانی محبوب برای ساکنان کاستلو، جنوبی ترین محله ونیز تبدیل می کرد.
سپس، در زمستان، با رسیدن موج هایی که اغلب به شهر می رسند، جزیره به سادگی محو می شد. با این حال این جزیره در تمام چهار سال گذشته قاطعانه بالای امواج باقی مانده است.
به گفته جیووانی چکونی، مهندش دانشگاه Ca’ Foscari در ونیز، پایداری جزیره، محصول جانبی سد MOSE است که از سال 2020 از شهر محافظت کرده است.
سد MOSE مجموعه ای از دروازه های متحرک است که برای جدا کردن ونیز از دریای آدریاتیک در طول موج های زمستانی بالا می آیند. سد MOSE با مسدود کردن موقت تالاب از دریای آدریاتیک در زمانی که موج های بزرگ پیش بینی می شود به جلوگیری از این سیلاب ها کمک می کند.
