بازگشت اجباری به دفتر؛ نارضایتی گسترده کارمندان کانادایی از حذف دورکاری
با افزایش فشار شرکت‌ها برای بازگرداندن کارمندان به محیط‌های کاری حضوری، نتایج یک نظرسنجی جدید از موسسه Angus Reid نشان می‌دهد که بسیاری از کارمندان کانادایی از این تصمیم ناراضی‌اند و خواهان حفظ انعطاف در نحوه انجام کار هستند. طبق این گزارش، 60 درصد از کانادایی‌ها ترجیح می‌دهند بیشتر زمان کاری خود را از خانه بگذرانند و 79 درصد هم خواهان برنامه‌ای هستند که امکان دورکاری جزئی را فراهم کند. اما 51 درصد از کسانی که مجبور به بازگشت به دفتر شده‌اند، از این موضوع ناراحت یا بسیار ناراحت هستند.
دکتر اوپه آکانبی، استاد دانشگاه تورنتو، این احساسات را قابل درک می‌داند و می‌گوید: کارمندان یاد گرفته‌اند که کار را با زندگی خود هماهنگ کنند، نه اینکه زندگی‌شان را فدای زمان‌بندی کار کنند.
افراد حاضر در ایستگاه Union تورنتو نیز دیدگاه مشابهی داشتند. “شری لامونت”، معلم بازنشسته، گفت: اگر کاری از خانه قابل انجام است، باید اجازه داشته باشند در خانه بمانند. دوران کرونا نشان داد که می‌توانیم بسیار موثر از خانه کار کنیم.
با این حال، برخی مانند دوی راجکومار، که کارش با اسناد کاغذی فیزیکی گره خورده، مجبورند هر روز از Alliston به تورنتو رفت‌وآمد کنند. او گفت: من خواهان یک تعادل هستم. بودن در خانه راحت‌تر است، ولی تعامل حضوری هم مزایایی دارد.
در همین حال، بانک‌های بزرگ کانادا مانندTD ، اسکوشیابانک، BMO و رویال بانک از پاییز کارمندان را موظف کرده‌اند چهار روز در هفته حضوری باشند. راجرز و استارباکس نیز اقدام مشابهی کرده‌اند. این شرکت‌ها بهره‌وری و تعامل بهتر را دلیل این تصمیم می‌دانند. اما آکانبی با این توجیه مخالف است و می گوید در دوران پاندمی، شرکت‌ها سوددهی داشتند و همه چیز خوب پیش رفت. بنابراین این استدلال برای کارمندان قانع‌کننده نیست.
او اضافه می‌کند که حضور در دفتر، ابزار کنترل بیشتری به مدیران می‌دهد و در واقع بازگشت به ساختار سنتی کار قدرت را به سمت کارفرمایان سوق می‌دهد.
سونیرا چودری، وکیل حقوق کار، هشدار می‌دهد که حذف دورکاری می‌تواند به زنان، والدین و دیگر گروه‌هایی که از انعطاف کاری بهره‌مند بودند، آسیب بزند و حتی ممکن است به شکایت‌هایی با مضمون تبعیض منجر شود.
از نظر حقوقی، مکنزی اروین، وکیل مستقر در تورنتو، تأکید دارد که اگر در قرارداد کاری، دورکاری یا مدل هیبریدی قید شده باشد، کارفرما نمی‌تواند بدون جریمه یا پرداخت حق فسخ، آن را تغییر دهد. در پایان، کارشناسان توصیه می‌کنند کارمندانی که به دلایل پزشکی یا خانوادگی امکان بازگشت ندارند، باید با کارفرمای خود برای یافتن راه‌حل مناسب وارد مذاکره شوند. اما این راه‌حل‌ها نیز باید «معقول» و «قابل اجرا» باشند.
