اختلال دوقطبی: همه آنچه که باید بدانید
اختلال دوقطبی یا bipolar disorder یکی از شایع ترین بیماری های روانی در جهان است. با این حال، بسیاری نمی دانند دقیقا چیست. این اختلال شامل دوره هایی از شادی شدید یا شیدایی و به دنبال آن افت های ویرانگر خلق و افسردگی است، انواع مختلفی از اختلال دوقطبی وجود دارد که علائم و علل متفاوتی دارند.
این راهنما به شما کمک می کند تا همه چیز را در مورد اختلال دوقطبی – علائم، علل و درمان ها درک کنید.
همانطور که گفته شد، اختلال دوقطبی یک بیماری روانی است که پیشتر با نام افسردگی-شیدایی، شناخته می شد.
اختلال دوقطبی در جامعه بسیار رایج است، اگرچه ممکن است متوجه آن نباشید. تنها در ایالات متحده، پنج میلیون نفر مبتلا به این اختلال تشخیص داده شده اند.
این تغییر خلق و خو ممکن است مانند نوسانات خلقی یک فرد عادی به نظر برسند، اما اینطور نیست و دوره های شیدایی (سرخوشی) و افسردگی می تواند هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد.
در طول دوره شیدایی، افراد اغلب خرج های هنگفتی می کنند، مواد مخدر مصرف می کنند و درگیر رابطه جنسی محافظت نشده می شوند. گاهی اوقات درک اینکه کسی در دوره شیدایی است دشوار است زیرا ممکن است به نظر بی نهایت خوشحال باشد.
هیپومانیا شبیه شیدایی است اما شدت کمتری دارد. می توان به زندگی عادی ادامه داد، اما تغییرات خلقی قابل توجهی وجود دارد. با شیدایی، زندگی روزمره کمتر امکان پذیر است.
یک دوره افسردگی قبل و بعد از دوره شیدایی رخ می دهد. هنگامی که فرد احساس افسردگی می کند، علائمی مانند غم و اندوه عمیق، از دست دادن انرژی، ناامیدی، خواب آشفته و افکار خودکشی را تجربه کند. همچنین ممکن است به انجام کارهایی که قبلا دوست داشت، بی علاقه شود.
همانطور که گفته شد، انواع مختلف اختلال دو قطبی وجود دارد. در نوع I، فرد حداقل یک دوره شیدایی شدید دارد و احتمالا قبل و بعد از آن احساس افسردگی می کند.
در نوع II، فرد یک دوره افسردگی شدید برای حداقل دو هفته دارد و به دنبال آن یک دوره شیدایی شدید که حدود چهار روز طول می کشد را تجربه می کند.
سیکلوتیمیا شکل سوم و با شدت کمتر اختلال دو قطبی است. مبتلایان به این نوع ممکن است برای چند ماه خلق و خوی ثابت داشته باشند.
علل مستقیم اختلال دو قطبی ناشناخته است. اما دانشمندان چند عامل را موثر می دانند. از جمله ژنتیک، ساختار مغزی و عوامل محیطی. استرس شدید، ضربه روحی و بیماری جسمی خطر اختلال دو قطبی را افزایش می دهد.
متأسفانه، هیچ درمانی برای اختلال دوقطبی وجود ندارد، اما این بدان معنا نیست که فردی نمی تواند با آن کنار بیاید. پزشکان دارو برای تثبیت خلق و خو و در کنار روان درمانی و رفتاردرمانی را توصیه می کنند.
