آینده‌ای پایدار یا آینده‌ای بدهکار؛ کانادایی‌ها کدام را انتخاب خواهند کرد؟
یادداشت هفته به قلم: شاکه آیوازیان – در حالی که کانادا به روزهای پایانی رقابت‌های انتخاباتی نزدیک می‌شود، نگرانی‌ها درباره پیامدهای مالی و اقتصادی انتخاب یک دولت لیبرال برای یک دوره چهارساله دیگر به شدت افزایش یافته است. معرفی پلتفرم مالی مارک کارنی، با واکنش تند محافظه‌کاران همراه بوده و سبب تجدید امید آنان به پیروزی در این رقابت‌ها شده است.
در گردهمایی لیبرال‌ها در نپیین – اتاوا، همسر مارک کارنی با تمجید از آمادگی و پشتکار او، از نامزدی‌اش دفاع کرد. اما در پس فضای مثبت این مراسم، سایه سنگین یک واقعیت نگران‌کننده وجود دارد: طرح اقتصادی لیبرال‌ها شامل اضافه شدن حدود 225 میلیارد دلار به بدهی ملی در چهار سال آینده است.
رهبر محافظه‌کاران، پیر پولیور، با اشاره به این ارقام تکان‌دهنده گفت: اگر فکر می‌کردید جاستین ترودو برای کشور پرهزینه بود، حالا باید بدانید که مارک کارنی بسیار پرهزینه‌تر است.
در شرایطی که طی چهار سال گذشته، دولت ترودو با کسری بودجه‌ای بالغ بر 235 میلیارد دلار مواجه بود، اکنون کارنی و تیمش رقم مشابهی را پیش بینی کرده اند. این در حالی است که چشم‌انداز اقتصادی جهانی از جمله خطر رکود و افزایش بیکاری، می‌تواند اوضاع را از آن‌چه هست وخیم‌تر کند.
نکته نگران‌کننده‌تر آن است که لیبرال‌ها تلاش کرده‌اند این طرح مالی را در زمانی منتشر کنند که توجه افکار عمومی کمتر به سیاست جلب می‌شود – صبح روز تعطیلات عید پاک. اما حتی این ترفند هم نتوانست از توجه منتقدان به حجم بی‌سابقه تعهدات مالی جدید جلوگیری کند.
کارنی از ابتدای کمپین خود تاکید داشته که برای بازسازی اقتصاد کشور و افزایش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، به تزریق مالی قابل توجه نیاز است. اما این تزریق، قرار است با استقراض عمومی تأمین شود؛ یعنی با بدهی سنگینی که نسل آینده باید پرداخت کند.
او همچنین وعده داده است که نسبت میان هزینه‌های جاری و سرمایه‌گذاری را برعکس کند؛ به این معنا که در حالی که دولت ترودو دو سوم بودجه را صرف هزینه‌های جاری و تنها یک سوم آن را صرف پروژه‌های مولد کرده بود، کارنی می‌گوید که قصد دارد این نسبت را برعکس کرده و تمرکز خود را بر زیرساخت‌هایی مانند بنادر و بزرگراه‌ها بگذارد.
هرچند کارنی مدعی است که رویکردش نسبت به دوران ترودو متفاوت است، اما پرسش مهم اینجاست که آیا رای‌دهندگان این تمایز ظریف را درک می‌کنند؟ مهم‌تر اینکه، آیا اعتماد کافی به لیبرال‌ها دارند که باور کنند وعده‌ها عملی خواهد شد؟ اگر کانادایی‌ها این تفاوت را درک کنند، آیا حاضرند برای آن، زیر بار بدهی‌های سنگین‌تر بروند؟
پلتفرم لیبرال‌ها فرصت تازه‌ای در اختیار محافظه‌کاران قرار داده تا رأی‌دهندگانی را که پیشتر بین دو حزب مردد بودند، به سمت خود جذب کند؛ به‌ویژه آن دسته از شهروندانی که نگران تأثیر تورمی این بدهی بر هزینه‌های زندگی خود هستند – از قیمت غذا و مسکن گرفته تا سایر نیازهای روزمره.
کارنی در سخنرانی خود هشدار داد که کانادا با جدی‌ترین بحران‌ها دست به گریبان است و باید تصمیم بگیرد که آیا منفعلانه در برابر قدرت آمریکا تسلیم شود یا با قدرت در مقابل آن بایستد. با این حال، بسیاری از کانادایی‌ها احتمال افزایش شدید بدهی عمومی را مساله‌ای نگران‌کننده می‌دانند.
ادعای کارنی مبنی بر اینکه کمتر خرج خواهیم کرد تا بیشتر سرمایه‌گذاری کنیم شاید در ظاهر جذاب باشد، اما واقعیت این است که با هر میلیارد دلار جدیدی که به بدهی افزوده می‌شود، فشار بر خانواده‌های کانادایی بیشتر خواهد شد.
در حالی که میلیون‌ها نفر پیشاپیش رأی خود را داده‌اند و نظرسنجی‌ها هنوز برتری نسبی لیبرال‌ها را نشان می‌دهند، اما با افشای جزئیات مالی پلتفرم حزب، ممکن است وضعیت در آخرین روزهای قبل از انتخابات 28 اپریل تغییر کند.
آن‌چه با انتخاب دولت لیبرال در انتظار کانادا خواهد بود، چیزی جز افزایش هزینه‌های زندگی، کاهش قدرت خرید، و انتقال یک بدهی عظیم به دوش فرزندان‌مان نخواهد بود. این انتخابات، بیش از هر زمان دیگری، انتخاب بین آینده‌ای پایدار و آینده‌ای بدهکار است.
