آنچه زنان باید درباره ریزش مو بدانند: پذیرش تغییر و یافتن راهحلها

ریزش مو برای بسیاری از زنان اتفاق میافتد و حدود 40 درصد از زنان تا سن 50 سالگی دچار نوعی ریزش مو خواهند شد. در حالی که این مشکل بیشتر با مردان مرتبط است، زنان نیز به دلایل مختلف با ریزش مو مواجه میشوند.
مارسی گالانت، از لندن- انتاریو، از پنج سالگی دچار ریزش مو شد. او که به بیماری آلوپسی آرهآتا (ریزش مو به شکل لکهای) مبتلا شده بود، در نهایت تمام موهای بدن خود را از دست داد. علیرغم دریافت درمانهای متعدد از جمله لوسیونها و تزریقهای استروئیدی، گالانت این وضعیت را پذیرفته و اکنون حامی کسانی است که با این مشکل روبرو هستند.
آلوپسی، اصطلاح پزشکی برای ریزش مو است که به دو دسته تقسیم میشود: آلوپسی اسکارینگ (زخمدار) و غیر اسکارینگ. آلوپسی غیر اسکارینگ، که شامل شرایطی مانند آلوپسی آندروژنتیک (ریزش موی ژنتیکی) و تلوزن افلوویوم (ریزش موی موقت به دلیل استرس) میشود، رایجترین نوع است. آلوپسی اسکارینگ، که کمتر رایج است اما درمان آن دشوارتر است، فولیکولهای مو را با بافت اسکار جایگزین میکند و بازسازی مو را سخت میکند.
دکتر لیسا کلت، متخصص پوست، توضیح میدهد که عوامل مختلفی میتوانند باعث ریزش مو در زنان شوند. آندروژنها، هورمونهایی که ویژگیهای جنسی مردانه ایجاد میکنند، نقش مهمی در آلوپسی آندروژنتیک دارند. علاوه بر این، عوامل ژنتیکی، استرس، بارداری و کمبود مواد مغذی نیز میتوانند بر رشد مو تأثیر بگذارند. آزمایشهای خون میتوانند برخی از علل را شناسایی کنند، اما مهم است که تغییرات سبک زندگی در ماههای اخیر نیز مدنظر قرار گیرد.
اگرچه هیچ درمان دائمی برای ریزش مو وجود ندارد، اما درمانها میتوانند روند آن را کند کنند. مینوکسیدیل (روگین) که بیش از 20 سال برای افزایش فاز رشد مو با عوارض جانبی کم استفاده میشود، یکی از درمانهای موجود است. داروهای خوراکی مانند فیناستراید (پروپشیا) نیز برای ریزش موی مردانه تجویز میشوند و گاهی اوقات برای زنان نیز استفاده میشوند، هرچند که ممکن است عوارض جانبی مانند کاهش میل جنسی و نامنظمی قاعدگی ایجاد کنند.
با این حال، دکتر رنه بیچ، متخصص پوست در تورنتو، تأکید میکند که ریزش مو یک مشکل بلندمدت است و هر درمانی نیاز به استفاده مداوم دارد تا نتایج آن حفظ شود، درست مانند مسواک زدن روزانه دندانها.
برای بسیاری از زنان، ریزش مو میتواند بر اعتماد به نفس تأثیر بگذارد. گالانت که در دوران کودکی از همسالانش آزار میدید، اکنون مدافع کسانی است که به آلوپسی مبتلا هستند و به زنان توصیه میکند که جوامع حمایتی پیدا کنند. او پیشنهاد میکند که زنان برای مقابله با ریزش مو وقت بگذارند تا گزینههای درمانی خود را بررسی کنند و از سازمانهایی مانند بنیاد آلوپسی آرهآتا کانادا (CANAAF) مشاوره بگیرند.
در نهایت، اگرچه ریزش مو چالشبرانگیز است، زنان میتوانند در پذیرش آن قدرت پیدا کنند و بدانند که تنها نیستند.